ADI: SÜPHAN DAĞI KIŞ ZİRVE FAALİYETİ

TARİHİ: 29-31 ARALIK 2023

LİDER: Mustafa Kemal KARABULUT

FAALİYET SORUMLUSU: Özgür Gören

RAPORTÖR : Tufan İŞKÜZAR

FAALİYETE KATILANLARIN LİSTESİ :

1-Mustafa Kemal Karabulut

2-Tufan İşküzar

3-Mikail Genç

4-Özgür Gören

5-Fatih Yılmaz

Tırmanılan Rota: At Yaylası’ndan Klasik Rota

Rakım: 4058 m.

Hareket başlangıç saati: 30.12.2023 02:15

Zirve: 30.12.2023 11:30

At Yaylası Kamp alanı: 30.12.2023 16:30

Tehlikeler: Düşme Riski(Sırtın solunda ve kratere çıkan son yokuşta),Bacak kırılma riski(Krater boyunca)

Yiyecek Durumu:  2 günlük yiyecek + 1  gün (opsiyon)

Hava Durumu:

Rüzgar yok denecek kadar az, hava açık

Kullanılan Malzemeler:

Kask, Krampon, Kazma,(Hedik yanımızda götürdük ancak kullanılmadı.)

ULAŞIM

Gidiş-Dönüş:

Fatih Hocanın arabası

GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ

29 Aralık 2023 tarihinde, ülkemizin diğer bir cennet köşesine, Süphan Dağı’nın zirvesine doğru heyecan dolu bir yolculuğa çıktık. Bu faaliyetin başlangıcında, malzemelerimizi teslim aldıktan sonra evimde buluşup son bir toplantı gerçekleştirdik. Aynı zamanda Fatih Hoca ile buluşma noktamız olan evimin önünde, mükemmel bir zamanlama ile 3:15’te hazır bir şekilde buluştuk.

Fatih Hoca’nın arabasıyla yola çıkmadan önce malzemeleri araca yükledik ve 3:20’de macera dolu bir yolculuğa çıktık. Uykum olmadığı için şoförü uyanık tutma görevi bana verilmişti. Uzun bir süre boyunca, Fatih Hoca ile dağcılık konularında sohbet ettik. Dağcılık serüvenine nasıl başladığı ve bu noktaya nasıl geldiği hakkında anılarını paylaştı. Görevimi başarıyla yerine getiremediğimi Gümüşhane civarında uyandığımda fark ettim. Muhtemelen Zigana Tüneli’nden çıktıktan hemen sonra uyuya kalmıştım. Sabah 7:30 civarında Erzurum’a ulaştık ve burada kısa bir mola verdik. Erzurum’un soğuğu, arabadan çıkmamak için oldukça ikna ediciydi.

Özgür, Erzurum’dan sonraki şoförlük görevini üstlendi ve ben, yorgunluğumu üzerimden atmak için uyumaya karar verdim. Uyandığımda, sağ tarafımda Süphan Dağı’nı, solumda ise muazzam Van Gölü manzarasını gördüm. Saat 10:30’da Adilcevaz’a vardık ve karnımızı doyurmak için ilk iş olarak bir çorbacıya girdik.

Çorbadan sonra hemen jandarmaya haber verip, kaymakamlığa yönlendirildik.11:40’da kaymakamlıktaki işimiz sona erdi. İlçe merkezindeki marketlerden alışverişimizi tamamladık. Ardından, kampa vardığımızda köye gitmeden önce ilçe merkezindeki bir et lokantasında erken bir akşam yemeği yedik. Daha sonra 13:45’te köye ulaştık. Buradan itibaren at yaylasına bu mevsimde araç geçişi yoktu. 14:00’te At Yaylası’na doğru yola çıktık.

15:45’te ise yaylaya vararak kampımızı kurduk.Çadırları kurduktan sonra, Mustafa Kemal ile birlikte Fatih Hoca’ya ufak çaplı şakalar yaparak keyifli anlar yaşadık. Güneş batmadan önce sıcak sularımızı kaynatıp daha sonra da Mikail ve Özgür’ü çadırımıza yemek için davet ettik.

Özgür her zaman ki gibi iştah açıcı hareketleriyle bizleri büyülemekten kaçınmıyor, arada yemeğini mat ile de paylaşıyordu.  Yemek yedikten sonra tulumlarımıza girip erkenden uyumaya karar verdik ancak çadırın içindeki muhabbet buna izin vermedi .Bir noktada sessizliği sağladıktan sonra defalarca uyumayı denedim ancak başarılı olamadım.

30 Aralık

Bir süre sonra, hayallerle birlikte uykuya dalmış olmalıyım ki, alarmın çıkardığı sesle birlikte saat 1:30’da uyanıverdim. Hazır ol saati  2:15 olarak verilmişti ve hala vakit vardı. Yavaş yavaş hazırlanarak hazır ol saatinin 5 dakika öncesinde çadırları terk ettik.

Kontrol edip birbirimizi gözden geçirdikten sonra, saat 2:15’te yola koyulduk. At Yaylası’ndan çıktığımız anda karla kaplı uzun ve az eğimli bir alanın önümüzde uzandığını gördük.Bu alanı rahatça geçtikten sonra, önümüze saat 3’15’de dar bir vadi çıktı.

Vadinin sağındaki sırtın vadi tarafına tırmanarak yüksekliği artırmaya başladık. Bu bölümde tempomuz biraz daha hızlıydı. Saat 05:00 civarı verdiğimiz molada Mikail ADH, Özgür baş ağrısı sebebiyle kampa geri dönmek üzere yola çıktılar.

Biraz sonra, aşağıdan Mikail’in sesi geldi: Bayrak ve flamayı unutmuşuz. Hızla aşağı inen Fatih Hoca, bayrak ve flamayı alıp bize katıldı. Biz ise Mustafa Kemal ile o sırada fotoğraf çekmeye başlamıştık bile.

Hoca da geldikten sonra sırtın solundan yükselmeye devam ettik. Eğimli arazinin sonuna gelindiğinde, kramponları çıkararak toprak zeminde yürümeye devam ettik. Ancak, toprak buz tutmuştu ve ilk kayan ben oldum. Kazma ile tutunmaya çalıştım, ancak başarılı olamadım. Hareket ettiğimde kaymaya devam ettim. Fatih Hoca daha güvenli bir alandan geçip beni ayağa kaldırdı ve tekrar yola koyulduk. Burada sırtın solunu kullanmak yerine direkt olarak sırtın üstünde kalmalısınız. Sırtın solundan yürümek zorunda kalırsanız kesinlikle kramponunuzu çıkarmayın.

Sırtın tepesine çıktığımızda, güneş doğuyordu ve burada kısa bir kahvaltı molası verdik. Yükseltiyi kontrol ettiğimde 3650 metreyi gösteriyordu. Buradan itibaren sert kar zemine tekrar giriş yaptık. 3700 metreyi gördüğümüzde artık kraterin önündeydik ve Mustafa Kemal, iz açmaya başlamak için öne geçti.

Önümüzde önce düz, sonra da yüksek eğimli ve karla kaplı bir arazi vardı. Eğim arttıkça Mustafa Kemal, S çizerek yükselmeye devam etti. Yaklaşık 200 metre irtifa daha kazandıktan sonra yavaşça kraterin içine indik ve kayalar arasındaki boşluklara dikkatlice geçerek kraterin ortasına ilerledik.

Daha sonra, sol taraftaki zirveye doğru tırmandık. Bu zirve, ulaşmak istediğimiz zirve değildi. 2 zirvelik daha yolumuz vardı.Saat 11:30’da ana zirveye doğru son adımlarımızı atıyorduk ve hava muhteşemdi. Fatih Hoca yaşının da gereği fazlasıyla yorulmuştu(!) Bizler genç olarak görevimizi yaptık ve koluna girerek onu da zirveye ulaştırdık(!)

Zirvede yarım saat kadar bir süre kalarak saat 12’de geri dönüşe başladık.

Kraterin çıkışındaki yüksek eğimli arazi biraz göz korkutsa da kaya boşluklarına basmadıkça rahatça inilebilecek bir alandı. İndiğimizde zirveden ayrılalı bir saat olmuştu. Saatlerdir yoldaydık. Ben soğuk esprilerimle Fatih Hoca’yı diri tutmaya çalışırken , Mustafa Kemal topal oynamaktan çekinmiyordu. Hiçliğin ortasında üç şen şakrak adamdık. Uzun ve zorlu bir tırmanışı tamamlamıştık ve bunu kutlamaktan da hiç çekinmiyorduk . Saat 16:30’da kamp alanına yaklaşırken Mikail’in sesini duydum. Abilerim Mikail ve Özgür, çantalarımızı alarak bizi karşıladılar. Güneşin batışını bekleyerek kamp alanında dinlendik.Bu süreçte biraz eğlendik biraz fotoğraf çekindik.

Güneş batmadan önce arabanın bulunduğu köye indik. Artık tüm yorgunluk sona ermişti. Arabaya atlayıp yola çıktık. Faaliyet toplantısını burada yaparak faaliyetimizi sonlandırdık. Raporumu kulüp tarihinin en anlamsız videosuyla sonlandırmak istiyorum. İyi okumalar.

The post Süphan Dağı Kış Zirve Faaliyeti (NEREDE LA BU DAĞ) appeared first on KTÜDAKS.

FAALİYETİN
ADI: KAÇKAR VERÇENİK ZİRVE TIRMANIŞI
TARİHİ: 18-21 Ağustos 2023
LİDER: Kerim AYDOĞAN
FAALİYET SORUMLUSU: Şevval EROL
RAPORTÖR: Ali Nasuh Faruk TER

FAALİYETE KATILANLARIN LİSTESİ:

1. Sercan EROL
2. Kerim AYDOĞAN
3. Şevval EROL
4. Özgür GÖREN
5. Ali Nasuh Faruk TER

TIRMANILAN ROTA: Klasik Rota

RAKIM: 3711 m.

ZİRVE HAREKET SAATİ: 20 Ağustos 05.00

ZİRVE SAATİ: 20 Ağustos 11.00

KAMP ALANINA DÖNÜŞ: 20 Ağustos 20.05

HAVA DURUMU: Açık ve rüzgarsız hava

YEMEK DURUMU: 3+1 Gün

TEHLİKELER: Kamp alanı ile zirve arası taş düşme ve kayma riski (çok fazla)

KULLANILAN MALZEMELER: Kask, bel kemeri, emniyet aleti, göbek bağı, tam ip, yardımcı ipler, karabinalar, sikke ve çekiç.

ULAŞIM: Trabzon – Rize Pazar halk otobüsü = kişi başı 25₺
Rize Pazar – Çamlıhemşin dolmuşu = kişi başı 65₺
Çamlıhemşin – Rize Pazar dolmuşu = kişi başı 65₺
Rize Pazar – Rize dolmuşu = kişi başı 15₺
Rize – Trabzon dolmuşu = kişi başı 55₺

GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ:
18.08.2023
18 ağustos saat 10.30 da Kerim Özgür ve ben Trabzon merkezden Rize halk otobüsüne binerek yola çıktık, aynı otobüse şevval de Akçaabat’tan binmişti. 11.50 gibi Rize merkezdeydik. Küçük bir kaçamak yapıp Çamlıhemşin dolmuşunu beklerken tost yiyip karnımızı doyurduk ve 12.47 de dolmuşa bindik. Rize’de hava çok sıcaktı ve güneş adeta kavuruyordu bizi ama minibüsçü abi klimayı açtığı için çok rahattık. 13.55 de Çamlıhemşin’e vardık ve marketten birkaç eksiğimizi aldık. O sırada Cihan da Çamlıhemşin’deydi ve bize ‘Kete’ ısmarladı. 15.00 gibi Jandarmaya haber verip yola koyulduk.

Orta Yayla’ya giderken Zil Kale, Çat köy ve Çiçekli Yayla’nın yakınlarından geçtik ve 17.20 de Orta Yayla yol ayrımına geldik. Sol taraftaki yoldan devam ederek Verçenik Yaylasına gittik.
Saat 18.50 de kamp hazırlığına başladık. Çadırımızı kurarken Verçenik dağı bütün heybetiyle gün batımında bizi selamlıyordu.

Yanımızda götürdüğümüz börekleri ve şevvalin yaptığı yoğurtlu mantıyı yedikten sonra benim biraz başım ağrıdığı için erken yatmam gerekti.
19.08.2023
Yatmadan önce yanımızda götürdüğümüz sebze ve meyveleri bozulmasın diye akarsuya koymuştuk. Sabah çadırımızın çevresindeki ineklerin seslerine uyandık ve salatalıklarımızı yediklerini fark ettik bu kerim için çok sinir bozucu olmuştu çünkü yol boyunca 2 kilo salatalığı kerim taşımıştı.

Kahvaltıda Şevval bize meşhur kuymağından yaptı, karnımızı bir güzel doyurup kampımızı toplayıp 9.53 de yola koyulduk yaklaşık 2 saat yürüyüp kapılı göllere yakın olduğunu düşündüğümüz bir yere kampımızı kurduk. Henüz Sercan hoca bize katılmamıştı ve teknik malzemeler de ondaydı, kerim ve ben Sercan hocayı karşılamak için 12.55 de yola çıktık yaklaşık 40 dakika sonra Verçenik yaylasında Sercan hocayla buluşup Kapılı göller kamp alanına gitmek üzere yola koyulduk.
Kapılı gölleri bulabilmek için Verçenik yaylasına doğru akan akarsuyu takip ettik. Giderken sabah kamp attığımız yere uğrayıp kampımızı topladık ve Şevval’le Özgürü de alıp yola koyulduk. Akarsuyun yukarısında patika ayrılıyordu ve sol tarafından giderek kayalıklar üzerinden yolumuza devam ettik. Yol üzerinde çok fazla ‘baba’ olduğu için yolumuzu bulmakta zorlanmadık. Birkaç tepeyi aştıktan sonra nihayet 15.55 de Verçenik ana kampa (Kapılı Göllere) varmıştık.

Çadırımızı kurup biraz rahatlamak için ayağımızı göle soktuk. Akşam yemeğinde nohutlu bulgur pilavı ve puding yaptık. Zirve çantasını ve teknik malzemelerimizi hazırladık. Gökyüzünde hiç bulut yoktu ve yıldızlar mükemmel görünüyordu ama ertesi gün zirveye yola çıkacağımız için erken yatmamız gerekiyordu.
20.08.2023
Saat 4 te kalktık ve yanımıza almak için su kaynatıp bir şeyler atıştırdıktan sonra saat 5 te Sercan Hoca’nın önderliğinde zirve için yola çıktık.

Kapılı göllerin yanından geçip ‘babaları’ takip ederek irili ufaklı kayaların yanından geçiyorduk. Ekibimiz gayet enerjik ve dinamikti özellikle Sercan Hoca adeta dağ keçisi gibi taşları hiç hareket ettirmeden hızlı hızlı ilerliyordu.

5.45 de ilk 5 dakikalık molamızı verdik. 6.25 de kulvar girişindeki boğaza varmıştık, soluklanırken zirveye doğru çıkan kaya kulvarındaki diğer ekipleri görüp taş düşürme riski bulunduğu için dikkatli olmamız gerektiğini tekrar hatırladık.

Kulvar sağ tarafında zirve, sol tarafında zirvenin önünde duran kayalığın arasında kalan V şeklindeki boşluktan oluşuyordu ve yan geçişe kadar uzanıyordu. Kulvarda hareket ederken düşürdüğümüz taşların birbirimize zarar vermemesi için oldukça yakın hareket etmeye çalışıyorduk.

Saat 7.50 de kulvarın sonundaki yan geçişe vardık. Yan geçiş kaya kulvarından zirvenin olduğu kayalığa doğru geçilen 2 metrelik boşluktan oluşuyordu ve güvenli geçmek için emniyet hattı kurulmuştu.

Burayı geçtikten sonra zirveye doğru tırmanış yapılan bacaya vardık ve bizden önce oraya varan ekipleri beklememiz gerekiyordu.

Güneş zirvenin arkasında kaldığı için henüz bizi ısıtmıyordu ne kadar zirveye yaklaşmanın verdiği heyecandan içimiz kıpır kıpır olsa da hareket etmediğimiz için üşüyorduk yanımıza aldığımız atıştırmalıkları yiyip ısınmak için kol kola girdik. Bacaya tırmanan ekipler çok fazla taş düşürüyordu. Düşen taşlar bize çarpmasın diye kayalığın kenarında durmaya çalışıyorduk. tabak büyüklüğünde bir taşın dönerek üstümüze doğru düştüğünü görmemiz çok korkutucu olmuştu.

Yaklaşık 2 buçuk saat bekledikten sonra nihayet bacaya tırmanmaya başladık bizden önceki ekipler emniyet hattı açtıkları için bizde aynı hattı kullanarak çıkıyorduk. Bacanın bir kısmını tırmandıktan sonra önümüzdeki büyük blok kayanın sol tarafından devam ettik arkamıza bakıp ne kadar yüksekte olduğumuzu zirvenin önünde duran kayalıkta dinlenen insanları gördüğümüzde fark ettik. Sercan hocanın yanımızda olması bize güven veriyordu.

Zirveye çıkmak için son olarak emniyetsiz tırmanılabilicek bir kısım vardı orayı da çıkarak saat 11.10 da zirveye vardık.

Hava çok güzeldi ve güneş yorgun bedenlerimizi ısıtıyordu. Kaçkarların çıkılması en teknik ve ikinci en yüksek zirvesine (3711m) tırmanmanın vermiş olduğu mutluluk ile zirve defterine imzalarımızı attık.

Bu benim 3000 metre üzeri ilk zirvem olduğu için bende çok mutluydum. Zirvede bir şeyler atıştırıp fotoğraf çektikten sonra 13.20 gibi inişe başladık.

Bir ip boyu pursik sürerek iniş yapıptıktan sonra diğer ekipler inerken üstümüze taş düşürebilecekleri için onların inmesini beklememiz gerekiyordu o sırada sercan hoca vakit kaybetmeyelim diye yeni emniyet hattı açtı ve aynı şekilde inmemizi sağladı böylelikle 14.50 de bacanın başlangıcına vardık.

Tekrar diğer ekiplerin inmesini beklememiz gerekiyordu sabah üşüdüğümüz yerde bu sefer güneş bizi yakıyordu. Bu yüzden zirveye çıkarken yanımıza güneş kremini almayı unutmamız çok kötü olmuştu. Beklerken güneş çarptığı için Özgür’ün başı ağrıyor ve midesi bulanıyordu. Biraz dinlendikten sonra 16.10 da yan geçiş yaptığımız yerden kulvara doğru ATC ile iniş yaptık kaya kulvarı gölgede kaldığı için biraz rahatlamıştık ve Özgür kendini daha iyi hissediyordu. Bizimle birlikte yaklasik 30 kişi zirveye çıktığı için diğer ekipleri taş düşürme riskine karşı beklememiz gerekiyordu ve iniş yapmamız çok uzun sürüyordu.

17.15 de kulvardan aşağı doğru inişe başladık, 18.20 de boğazda 30 dakika mola verdik ve 20.05 de kapılı göller kamp alanına vardık. Hepimiz çok yorgunduk ama bir o kadar da açtık, son kalan enerjimizle akşam yemeği hazırlayıp karnımızı doyurduk ve zirveye çıkmış olmanın vermiş olduğu rahatlıkla bir güzel uyuduk.

21.08.2023
Sabah 5.50 de uyanıp toparlanmaya başladık, saat 7 de dönüş için harekete hazırdık. 8.15 de Verçenik yaylasında Sercan hocanın bizi bekleyen aracına ulaştık ve çantalarımızı yükleyip yola koyulduk. 10.35 de Çamlıhemşin’deki jandarmaya haber verip Sercan hocadan ayrıldık. Güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra 11.15 de Rize dolmuşuna bindik bir kaç dolmuş değiştirerek Trabzon’a vardık ve 14.20 de faaliyet toplantımızı yapıp faaliyetimizi sonlandırdık.

The post VERÇENİK YAZ ZİRVE FAALİYETİ appeared first on KTÜDAKS.

FAALİYETİN ADI: 16. Ata’ya Bağlılık Uludağ Tırmanış Festivali

TARİHİ: 24-25-26 Mart 2023

LİDER: Furkan Benli

FAALİYET SORUMLUSU: Şevval Erol

RAPORTÖR : Mikail Genç

FAALİYETE KATILANLARIN LİSTESİ :

1-Furkan BENLİ

2- Şevval EROL

3-Mikail GENÇ

Tırmanılan Rota: Klasik Rota

Rakım: 2543 metre

Hareket başlangıç saati: 26.03.2023 03:54

Zirve: 26.03.2023 07:50

Volfram kamp alanı: 26.03.2023 11:04

UDK’nın verdiği kumanya:

100 gr Kaşar Peyniri

40 gr Helva

20 gr Sürülebilir Çikolata

20 gr Zeytin

10 gr Tereyağı

3ü1 Arada Kahve

Aromalı Toz İçecek

Sallama Çay

500 gr Makarna (çadır başı)

Hazır Bardak Çorba

172 gr Bebe Bisküvi

33 gr Çikolatalı Gofret

150 gr Karışık Kuruyemiş

40 gr Roll Ekmek

Cumartesi sabah kahvaltısı için:

Meyve suyu

Sandviç

Hava Durumu:

26 Mart gecesi 03:00 Ana kamp : Hava açık , rüzgar az , sıcaklık ortalama 1-2 derece

26 Mart sabah 07:50 Zirve : Hava hafif bulutlu , rüzgar az , sıcaklık ortalama 0-1 derece

Kullanılan Malzemeler:

Kask, Krampon, Kazma

ULAŞIM

Gidiş

Uludağ Universitesi Spor Bilimleri Fakültesi – Uludağ Oteller Bölgesi 25 Mart 07.25– 08.55 (Nilüfer Belediyesinin otobüsünü kullandığımız için ücretsiz)

Dönüş:

Uludağ Oteller Bölgesi – Uludağ Universitesi Kulüpler Binası 26 Mart 14.20 – 16.40

(Nilüfer Belediyesinin otobüsünü kullandığımız için ücretsiz)

GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ:

24 Mart 2023

Saat 17.50 de Uludağ Üniversitesinin Spor Bilimleri Fakültesine geldim. İçeride UDK (Uludağ Üniversitesi Dağcılık ve Doğa Sporları Topluluğu) sporcularına kayıt yaptırdım.Spor salonuna çantamı yerleştirdim. 18.20 de Şevval ve Furkan geldi ve kayıtlarını yaptırdılar ve çantalarını yerleştirdiler. Daha sonra 19.00 da UDK’nın organize ettiği Mete Cengiz Kültür merkezinde söyleyişi ve fotoğraf sergisine katıldık. Söyleyişi 21.50 gibi bitti. Spor salonuna geri döndük. UDK her kulübün liderleriyle toplantı yaptı. O sırada ben ve Şevval kampüsün karşısında bulunan BP benzin istasyonundan su almaya gittik. Döndüğümüzde UDK kumanyalarımızı dağıttı. Kumanyayı bölüşüp tulumlarımıza girip uyuduk.

25 Mart 2023

06.30 da uyandık eşyalarımızı topladık. Spor salonunun önünden 07.00 da kalkacak , UDK nın ayarladığı otobüse bindik. Fakat otobüsün hareket etmesi 07.25 i buldu. Kişisel malzemeleri bırakmak için 07.30 da UDK nın kulüp odasına gittik ve kişisel malzemelerimizi bırakıp 07.40 da tekrar hareket ettik. 08.55 te oteller bölgesine geldik ve otobüsten indik. Otobüsten inip yürüyüşe hazır hale geldikten sonra 09.15 te yürüyüşe başladık. Yürüyüş yolumuzun istikameti monte baia idi. Volfram Maden Cafeye vardık oradan telesiyej direklerinin altından yürüyüşe devam ettik telesiyejin sonuna varmadan güney doğu yönünden Volfram kamp alanına gittik. 11.15 te kamp alanına vardık.  Çadırımızı kurduk 11.40 te çadıra girdik. Bir şeyler yiyip , dinlendik. Zirve çantalarını hazırladık. 03.30 hazır ol saati verildi. 19.20 de tulumlarımıza girdik. Akşam soğuk ve rüzgarlıydı.

26 Mart 2023

02.30 da uyandık. Kramponlarımızı giydik çünkü kar buzlanmıştı , zirve çantalarını sırtladık ve 03.30 da sıraya girdik. 03.54 te yürüyüşe başladık. Başlangıçta eğim vardı orayı çıkıp ana sırttan yola devam edip bir eğimi daha S çizerek çıktık . 05.15 te Kapı denilen bölgeye vardık ve mola verdik. Mola esnasında gökyüzünde sıra sıra bir sürü ışıklı mışıklı cisim gördük herkes büyülenmişti tabi ekipten biri onlar Starlink uyduları diyince biraz büyü bozuldu. 05.25 te yürüyüşe devam ettik. Ara ara hafif eğim çıkıp indik ve rasat düzü üzerinden devam ettik. 07.03 te gün doğumunu gören bir yerde mola verdik. 07.20 de yürüyüşe devam ettik. Karın güneş görmesiyle kar hafif yumuşadı ve kramponlar kar toplamaya başladı. 07.50 de zirveye ulaştık. Biraz sıcak bir şeyler içip , zirvenin tadını çıkardık. 08.18 de zirveden ayrıldık. 10.00 gibi hafif kar yağışı başladı. 10.20 de kapıya vardık biraz soluklanıp inişe geçtik ve kar yağışı durdu. Hafif kar yağışı ve sıcaklıkla kar yumuşadı ve kramponlar iyice kar toplamaya başladı 11.04 te kamp alanına vardık. Soluklanıp dinlendik kramponlarımızı çıkarıp çadırın yanına serdik ki ıslaklığı biraz geçsin. Faaliyet boyunca dişli kısmından ayrılıp duran ve bana zorluk çıkaran sağ kramponumu da sonunda komple çıkarmış oldum. 14.00 otobüsü için 12.30 da hazır olmamızı istediler. Bir şeyler yiyip dinlendik daha sonra kampı topladık. 12.30 da kampı toplamış vazziyette diğer kulüp üyelerini bekledik. 12.40 ta yürüyüşe başladık. 14.05 te oteller bölgesine vardık. Otobüs oradaydı çantalarımızı yükleyip otobüse bindik. 14.20 de otobüs hareket etti. Önce terminal de inecekleri sonra spor salonunda inecekleri indirip 16.40 ta UDK odasına vardık. Kişisel malzemelerimizi alıp kıyafetlerimizi değiştirdik. 17.30 da toplantımızı yaptık ve faaliyetimizi sonlandırdık.

The post 16. Ata’ya Bağlılık Uludağ Tırmanış Festivali appeared first on KTÜDAKS.

KTÜDAKS AĞRI DAĞI YAZ ZİRVE FAALİYETİ

FAALİYETİN ADI : AĞRI DAĞI YAZ ZİRVE FAALİYETİ

FAALİYETİN TARİHİ : 28 AĞUSTOS – 1 EYLÜL 2023

FAALİYET LİDERİ :  KERİM AYDOĞAN

FAALİYET SORUMLUSU : ÖZGÜR GÖREN

FAALİYET KATILIMCI LİSTESİ :

• KERİM AYDOĞAN
• ÖZGÜR GÖREN
• TUFAN İŞKÜZAR
• MİKAİL GENÇ
• ÖZLEM DEMİRCAN
• ARKIN BALABAN
• BARIŞ BAŞAR
• BÜLEN KOÇER
• MERAL PEKCAN
• BAHADIR ŞEN

ROTA : Çevirme Köyü’nden itibaren klasik rota izlenmiştir.

RAKIM : 5137 Metre

ZİRVE HAREKET SAATİ : 1 EYLÜL 02:00

ZİRVE SAATİ : 1 EYLÜL 07:35

2.KAMP ALANINA DÖNÜŞ : 1 EYLÜL 11:45

HAVA DURUMU : Zirve anına kadar açık ve rüzgarsız bir hava seyretmiştir. Zirveye varıldığında ise hafif sisli ve rüzgarlı.

YEMEK DURUMU : 3+1 GÜN

TEHLİKELER : 2.Kamp ile buzul arası taş düşme riski (çok az)

Buzul başlangıcı ve zirve arası düşme riski

KULLANILAN MALZEMELER : Kask

ULAŞIM : TRABZON – DOĞUBAYAZIT OTOBÜSÜ = KİŞİ BAŞI 700 TL

DOĞUBAYAZIT – AĞRI OTOBÜSÜ = KİŞİ BAŞI 100 TL

AĞRI – TRABZON OTOBÜSÜ = KİŞİ BAŞI 500 TL

GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ

28.08.2023

Planlandığı gibi Kerim,Özgür ve ben Kalkınma Sepet Market önünde otogara gitmek üzere buluştuk. Trabzon Otogarı’ndan 19:30 da harekete geçtik.(Gün içerisinde Trabzon Otogarı’ndan Doğubayazıt’a sadece iki araç vardır.) Yol üzerinde ufak tefek arızalar oluşsa da ekibimiz sabah 08:00’da Doğubeyazıt’a vardı.

29.08.2023

Sabah 08:00’da Doğubeyazıt Otogarı’nın yakınlarında olan bir marketten faaliyet alışverişimizi yaptık ve 9:15 civarı ilçe merkezine yürümeye başladık. Uzun bir yolculuktan sonra karnımız zil çalıyordu ki ; yol üzerinde karnımızı tıka basa doldurabileceğimiz bir kahvaltı restoranı bulduk. Buradan uzak kaldığım süre boyunca hayatımda çok şey değişirken, değişmeyen tek şey Özgür’ün doymak bilmez iştahı. Saatler 12:00’ı gösterirken ilçe merkezine ulaştık. Merkeze ulaştığımızda , yürüyüşe başlayacağımız Çevirme Köyü’ne gitmek ile otelde kalmak arasında kaldık ancak sonrasında araç fiyatlarının yüksekliği sebebiyle rotamızı otele çevirdik.(Doğubayazıt’dan Çevirme Köyü’ne araç fiyatları 1500-2000 TL arasında değişmektedir.)Mikail bir gece önce çarşıdaki Doğuş Otel’de kalmıştı, biz de onun önerisiyle Doğuş Otel’in yolunu tuttuk. Mikail’i tekrar görünce sevinçten havalara uçan Halis Ağabey , maddi ve manevi açıdan bizlere destek oldu. Anlaşılan Mikail en iyi yaptığı şeyi yani kendini sevdirmeyi fazlasıyla başarmıştı. Akşamüstü 5 kişilik veteran grubu bizlere katıldı. Akşam yemeğinde onlarla tanışma fırsatı bulduk. Hepsi farklı farklı şehirlerde yaşayan insanlardı ama onları yıllar geçse de bir araya getirebilecek bir şey vardı :

Dağlar…

30.08.2023

Sabah saat 7:00’da alarmın sesiyle ayaklandık. Otelin kahvaltı salonunda güzelce kahvaltımızı yaparak beklemeye başladık. Saat 9’da bizi Çevirme Köyü’ne götürecek olan araç geldi. 10 kişilik ekibimiz ile yola çıktık. 40 dakika sonra ekibimiz 2200 metre rakıma ulaştı. Burada eşeklere yüklerimizi verip saat 10’da yürüyüşe başladık.

İrili ufaklı molalar vererek 13:30’da 3200 metredeki ilk kamp yerine vardık. Birinci kamp yeri imkanlar açısından elverişliydi. Burada yemeğinizi yiyebilir sıcak içeceklere rahatlıkla ulaşabilirsiniz. Çadırlarımızı yerleştirdikten sonra yemek hazırlığına koyulduk. 16:30’da kamp alanındaki barakada yemeklerimizi yedik ve sıcacık çaylarımızı içmeye başladık. Bu sırada Zafer Bayramı için zirve tırmanışı yapanlar zirveden dönmeye başladı. Bu grubun arasında kulübümüz kurucularından Ersan Başar da vardı. Onunla hoş bir sohbet eşliğinde çaylarımızı içtik. Kendisi de zirve yolunda bize tavsiyelerini sundu.

31.08.2023

‌Bugün günlerden 4200. Güneşin de çadırı ısıtmasıyla sabahın erken ışıklarında uyandık. Planımız hızlıca kahvaltı edip 9:30’da hazır ve nazır yola koyulmaktı ancak eşeklerin müsaitlik durumundan dolayı bunu 10’a erteledik. Saat 10’da başladığımız yolculuk 12:30’da 2.kamp’da son buldu.

Burada artık irtifa farkı yavaş yavaş hissediliyordu. Kamp sahibinin tavsiyesi ile buraya çadır taşımadık. Buradaki halihazırda olan çadırların içine mat ve muşamba sererek ortamı elverişli hale getirdik. Bu kampta su sıkıntısı bariz kendini gösteriyordu. Buraya faaliyete gelirken kişi başı 10 litreden fazla su getirmelisiniz. Akşamüstü Özlem’in liderliğinde yemeklerimizi pişirdik. Her ne kadar çok görünse de 10 dakika sonra kamp setleri boşaldı. Yatmadan önce grubun genel durumu iyiydi ancak ben ve Özgür baş ağrısı problemi yaşadık. Önlemlerimizi alarak yat saati olan 7’de tulumlarımıza girdik ve zirvenin hayaliyle uykuya daldık.

01.09.2023

Gece yarısı 12:30’da zirve için çadırda ilk kıpırdamalar başladı. Biz hazırlanırken bazı gruplar zirve için yola koyulmaya başlamıştı. Herkes uyandıktan sonra kahvaltımızı yaptık. Saat 02:00’da zirve için hazır bir şekilde çadır önünde toplandık. Rüzgarsız ve yumuşak olan hava zirve için olan tutkumuzu fazlasıyla arttırdı. İlk molamızı 02:40’da ilk tepeyi aştığımızda verdik. Grubun genel durumu iyiydi. Güneş kendini göstermeye başlayana kadar irili ufaklı molalarla ilerledik.

4900 metreye ulaştığımızda zorunlu bir mola verdik. Arkın ağabey irtifadan dolayı problem yaşıyordu. Mola öncesi ben de yürürken gözlerini kapadığını fark ettim. Bu sebepten dolayı lider Arkın ağabeyin alçalması gerektiğini ve benim de onunla inmemi istedi. Grup yukarı doğru ilerlerken biz alçalıyorduk. 4800’e indiğimizde Arkın ağabeye bir şeyler yedirip içirdim. Bu sırada telsizden aşağı bir grubun indiğini, Arkın ağabeyin onlarla döneceğini söylediler. Grup geldiğinde ben de zirve için tekrar yola koyuldum. 4800’den buzula kadar yüksek tempoda yürüyerek çıktım ancak bunun ne kadar yanlış olduğunu 07:30’da buzula ulaştığımda anladım. Buzula vardığımda tamamen tükenmiş hissediyordum. Biraz dinlendikten sonra kramponlarımı bağlamaya başladım. 07:45’de buzulda harekete başladık.

Zirve her ne kadar uzak gözükse de Mikail’in söylediği sözler beni motive ediyordu. 8:35’de Türkiye’nin en yüksek noktası olan Ağrı Dağı’nın Atatürk Zirvesi’ne ulaştık. Burada olmanın verdiği mutlulukla fotoğraflarımızı çekindikten sonra 8:50’de aşağı doğru harekete başladık.

9:15’de buzuldan çıkıp bir mola verdik. İniş sırasında Özgür ve ben mide bulantısı sorunu yaşadık. Ekibin bir kısmı önden ilerlerken Özgür, ben ve Kerim arkadan yavaşça ilerledik. Telsizden gelen habere göre 11:45’de ilk grup 2.kampa ulaşırken 12:30’da biz kampa ulaştık. Burada 2 saatlik bir mola verdik. 14:30’da ilk kampa doğru yola çıktık ve 2 saatlik yürüyüş sonunda kampa ulaştık. Saat 17:30’da anlaştığımız araç ilk kampa ulaştı ve bu araçla Doğubeyazıt’a döndük. Burada güzel bir akşam yemeğinden sonra faaliyet toplantısını yaparak faaliyetimizi sonlandırdık.

Ağrı Şehri’ne ve Ararat Dağı’na bizi misafir ettiği ve en güzel şekilde ağırladığı için teşekkürü borç biliriz.

The post AĞRI DAĞI YAZ ZİRVE FAALİYETİ appeared first on KTÜDAKS.

FAALİYETİN
ADI: 19 MAYIS ATATÜRK’Ü ANMA VE GENÇLİK SPOR BAYRAMI ERCİYES DAĞI ZİRVE TIRMANIŞI
TARİHİ: 18-19 MAYIS 2023
LİDER: Mustafa Kemal KARABULUT
FAALİYET SORUMLUSU: Mikail GENÇ
RAPORTÖR: Betül DURAK

FAALİYETE KATILANLARIN LİSTESİ:
1- Mustafa Kemal KARABULUT
2- Mikail GENÇ
3- Betül DURAK
4-Ufuk Deniz ÖZTÜRK

Tırmanılan Rota: Şeytan Boğazı Rotası
Rakım: 3917 m.
Hareket başlangıç saati: 19.05.2023 03.30
Zirve: 19.05.2023 09.00

GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ:
17 mayısta Ufuk Deniz kullanacağımız malzemelerle birlikte Trabzon’dan, Mikail ve Mustafa Kemal Muğla’dan ben de İstanbul’dan Kayseri’ye doğru yola çıktık. 08.10 gibi hepimiz otogardaydık malzemeleri paylaştırıp çantaları düzenledik. 9.20 gibi Gençlik ve Spor Bakanlığı il binasına vardık. 3000 üzeri ilk zirvem olduğundan çok heyecanlıydım ama diğer sporcular alışkın gözüküyordu ben de heyecanımı çok dışa vurmamaya çalıştım. Kayseri’de hava açık ve epey sıcaktı. Otobüsü berklerken Mikail ve ben marketten eksiklerimizi tamamladık.

Saat 9.54te sporcuları Erciyes Kayak Merkezine götürecek olan otobüs geldi biz de otobüsün kalkmasını beklerken kahvaltımızı yaptık.

                                                                         
11.04te otobüs harekete geçti. 11.22de hacılarda yirmi dakikalık bir mola verdikten sonra 12.01de Erciyes Kayak Merkezine varmıştık imzalarımızı atıp kayıt işlerini hallettik Erciyes’i bütün görkemiyle gördükten sonra heyecanım katlandı ve artık onu gizlemeye çalışmıyordum.

Burada da hava çok güzeldi hatta Mustafa’yla botlarımızı erken giydiğimiz için pişman olduk. 13.20de teleferiğe bindik 15 dakika sonra inip teleseyire bindik.

Teleseyir yaklaşık yarım saat sonra bizi konaklayacak olduğumuz dağ evine götürdü. Ekibin bir kısmı teleseyirden indikten sonra biraz aşağıdaki dağ evine gidince TDF Kayseri il temsilcisi olan İsmail abi de peki madem ekip dağılmasın herkes dağ evine geçsin dedi ve normalde şeytan deresine kamp atma planımız değişmiş oldu. Dağ evi taştandı ve camları biraz inceydi ama çadırdan daha az soğuk geçirdiği kesindi. Ben çadırda kalmak istiyordum benim için biraz hayal kırıklığı oldu aslında.

14.23te dağ evindeydik eşyalarımızı yerleştirdik. Yemeğimizi hazırlamak için ocağı yaktım. Ezogelin çorbası ve makarna yedik. Daha sonra ceviz, incir ve bisküvi atıştırdık herkes doymuştu ama ben bir türlü doymuyordum Mustafa Kemal en sonunda; durunca doyduğunu hissedeceksin deyip önümden aldı. 15.45 gibi yemek işini bitirip bulaşıkları temizlemiştik ve aklimatizeyi kolaylaştırmak için etraftaki tepelere yürüyüşe çıktık. Tatlı tatlı esen rüzgar iyiden iyiye kendini hissettirmeye başladı. 16.50de saat 17.00de yapılacak olan teknik toplantı için geri döndük. İsmail abi toplantıda bize ekibin liderini ve artçısını tanıttı. Zirve için saat 03.30da harekete geçeceğimizi ve rota hakkında bilgi verdi. Dikkat etmemiz gereken detayları hatırlattı.

Toplantıdan sonra dinlenmek için tulumlarımızın serili olduğu odaya çekildik. Oda arkadaşlarımız olan Murat abi ve Eren çok tatlı insanlardı birlikte yemek yiyip muhabbet ettik. Murat abi çapraz bağlarını zedelediği için zirveye gelemeyecekti maalesef. Ufuk su ısıttı. Ve sis çökmeye başladı. 18.20 gibi sis iyice arttı görüş mesafesi neredeyse iki metreye düştü. 19.07 gibi Erenin yaptığı leziz makarnayı yedik. Çok lezzetliydi ama yine yetmedi tabii. 19.50de Ufuk Deniz bize çok güzel barbunyalı bulgur pilavı yaptı. Bu sefer ben dahil hepimiz doyduk. Teknik bir problemden ötürü Ufuk Denizin zirveye gelemeyeceğini söyledi Mustafa ve bu durum biraz canımızı sıktı.

Oda arkadaşlarımızla olan mükemmel sohbetimiz ve yemeğimiz bittikten sonra zirve çantalarını hazırlayıp saat 20.37de dinlenmek için tulumlarımıza çekildik. Saat 1.30da ekibimizin artçısı olan Erenin alarmıyla uyandım. Artçı olmasına çok sevinmemişti ama çok temkinli davranıyordu ve bir şey unutmadığından emin olmak istiyordu. Uyandığımda çok fazla karnım ağrıdığı için zirveye çıkamayacağımdan endişelendim ama yarım saat içinde geçti. Heyecandan olmuştu yüksek ihtimal. Tüm sis kalkmıştı ve gökyüzü hiçbir yıldızını esirgemeden bize gösterecek kadar açıktı. Son hazırlıklarımız yaparken bir yandan kahvaltı ediyorduk ekmek yemediğinden doymadığını düşündüğüm için Mustafa’ya zorla bir şeyler yedirmeye çalışıyordum. Ya Erciyes iştahımı açmıştı ya da yemezsem güçsüz kalacağımı düşünüyordum. Saat tam 03.30da zirveye, Ufuk Denizin tabiriyle ruhsal inzivamıza doğru yola çıktık. Daha sonra geç kalanlar arkadan gelip bize yetişmeye çalışıyordu. Benim için içlik ve tişörtün üstüne geçirdiğim bir kalın polar ve yağmurluk çok idealdi ne üşüyordum ne de terliyordum.

Hava hala açıktı ve bizi zorlamıyordu buna rağmen ekibin temposu biraz yavaştı. 04.33te kıyafet molası verdik güneş Kayseri’de 05.20de doğuyordu ama biz onu şimdiden görüyorduk. Bir yandan Erciyes İsmail abinin ‘’dağların ardındayız emmoğlu’’ nidalarıyla inliyordu.

05.40da kahvaltı kayalıklarına varmıştık. Buraya kadar kar sert ve güzeldi. Buradaki manzaranın hissettirdiklerini orada bulunmadan hiçbir fotoğraftan veya betimden anlayamazsınız. Hava sakin ve açıktı. Burada sonrası için krampon ve kask zorunluluğu vardı.

Şeytan Boğazına girmek üzereydik ve güzel olduğu kadar ürkütücüydü de. Kramponlarımızı kuşandık. Benim ve Mikail’in kramponu eski ve bağlamalı olduğu için bizi zorladı biraz ama hallettik. Kramponlar bize vakit kaybettirdiği için ekipten 10 dakika sonra 06.11de yola koyulduk. Yarım saat sonra rüzgar başladı. Saat 08.30e yaklaşırken bulutlar gelmeye başladı ve rüzgar şiddetlendi. Artık zirveyi göremiyorduk. Şeytan boğazına girdikten sonra kar çirkinleşmeye başladı, yer yer belimize kadar kara batıyorduk.

Erciyes sınırlarımızı zorlarken aynı zamanda da bizi düşünmeye zorluyordu. Öylece durduğu yerden barındırdığı metaforlarla o kadar çok şey anlatıyor ki. Mesela her gücüm bitti devam edemem dediğimizde aslında kendimize nasıl yalan söylediğimizi gösteriyordu. Hatta bazen acımasızca yapıyor bunu. Uzaktan bakan da hiçbir şey yapmıyor sanar. Mesela sadece zirveye odaklandığında anın sana sunduklarını kaçırıyorsun aynı hayatta olduğu gibi. Bunun gibi bir sürü ders veriyordu. Benimle konuşuyordu resmen. Ekibin en genç üyesi olan on altı yaşındaki Hüseyin’in doğum günüydü. O da babasıyla gelmişti birbirlerini motive edip pes etmelerine izin vermiyorlardı. Onları izlemek çok hoşuma gidiyordu biraz da duygulandırıyorlardı beni.

Zorlandığım için her zaman olduğu gibi kahkahalarımı tutamıyordum. Ara ara gülme krizine giriyordum ama hala kontrol edebiliyordum. Böyle duygu değişimleriyle beraber devam ediyorduk.

Bunları düşünürken zirveye iyiden iyiye yaklaşmıştık hava iyice bozmuştu ve sis artmıştı. Ve en nihayetinde saat tam 09.00da zirvedeydik. Herkes birbirini kutlayıp sarılıyordu ilk zirvem olduğunu öğrenen tanımadığım dağcılar kutlamak için bana sarılıyordu. Herkes çok heyecanlıydı. Ben şaşkınlığımı attıktan sonra kendim ve arkadaşlarım için zirve taşı aramaya koyuldum.

Daha sonra 3917metrede istiklal marşımızı okuduk fotoğraflarımızı çekindik. Sisten manzara gözükmüyordu ama Erciyes’in zirvesinde olduğumu bilmenin coşkusu içimden taşıyordu.

09.23te zirveden ayrıldık en sevimsiz kısmı olan dönüş yoluna koyulduk. İzler bozulup işimizi zorlaştırıyordu. Kayıp kara batıyorduk. Hatta diğerlerinin izlerini takip etmeye çalışmayı bırakıp bozulmamış kardan kendi izini açmak daha kolaydı. Bu da beni biraz düşünmeye itti.

10.49da tekrar kahvaltı kayalıklarına varmıştım. Çok yorulmuştuk ama zor kısmı bitmişti. Kramponlarımızı çıkardık çıkaramayacak kadar yorgun olanlara yardım ediyorduk. Tüm ekip toplanıp yola devam ettiğimizde saat 11.30du. Artık dönmek istediğimiz için tempomuzu artırdık.

13.00da dağ evine dönmüştük. Karnımızı doyurduk eşyalarımızı topladık. 14.52de dönmek için tekrar teleseyire oradan teleferiğe bindik 15.50de kayak merkezine vardık burada törenle İsmail abiden katılım belgelerimizi aldık. 16.40 gibi otobüs geldi ve otogara gitmek üzere otobüse bindik. Otogara vardığımızda saat 17.40ı bulmuştu hızlıca eşyaları ayrıştırıp çantaları yeniden düzenledik.

Biletlerimizi aldık. 18.13de yemek yerken faaliyet toplantımızı gerçekleştirdik. Ve ayrılık vakti gelmişti saat 19.00daydı biletlerimiz.

Ben İstanbul’a Mustafa Kemalle Mikail Muğla’ya ve ufuk deniz de Trabzon’a doğru yola çıktı çok güzel bir faaliyet daha bitmişti. Liderimize ve ekip arkadaşlarıma bu faaliyeti güzelleştirdikleri için tekrar teşekkür ediyorum.

The post 19 MAYIS ATATÜRK’Ü ANMA VE GENÇLİK SPOR BAYRAMI ERCİYES ZİRVE FAALİYETİ appeared first on KTÜDAKS.

FAALİYETİN ADI : ÇAYELİ 8.ULUSLARARASI DAĞCILIK TURİZM VE YAYLA ŞENLİĞİ FESTİVALİ KAÇKAR DAĞI TIRMANIŞI

FAALİYETİN TARİHİ : 02-05 AĞUSTOS 2022

LİDER : KERİM AYDOĞAN

FAALİYET SORUMLUSU : ŞEVVAL EROL

RAPORTÖR : TUFAN İŞKÜZAR

FAALİYETE KATILANLARIN LİSTESİ

• KERİM AYDOĞAN
• ŞEVVAL EROL
• TUFAN İŞKÜZAR

TIRMANILAN ROTA : KUZEY KLASİK

RAKIM : 3932 m

HAREKETE BAŞLANGIÇ SAATİ : 04.08.2022 05:00

ZİRVE SAATİ : 04.08.2022 11:00

MEZOVİT KAMP ALANI DÖNÜŞ : 04.08.2022 16:45

TEHLİKELER :

• Mezovit Kamp Alanı – Kapı arasında çarşak zeminde yoğun taş düşme riski
• Kapı – Zirve arasında taş düşme ve düşüş riski

YİYECEK DURUMU : 3 gün + 1 opsiyon

HAVA DURUMU : 3 Ağustos : Yukarı Kavrun – Mezovit arası yoğun sisli ancak Mezovitten itibaren hava açık

4 Ağustos Zirve günü : Hava açık ve yağış belirtisi yok

5 Ağustos : Mezovit – Yukarı Kavrun arası yoğun sisli ve zaman zaman hafif yağmurlu

KULLANILAN MALZEMELER : Kask

ULAŞIM :

• Trabzon – Rize Belediye Otobüsü ( Öğrenci : 10 TL , Normal : 20 TL)
• Rize – Çayeli Minibüs (Öğrenci 13 TL)
• Çayeli – Yukarı Kavrun (Ücretsiz : ÇAYDOSK karşıladı.)
• Yukarı Kavrun – Çamlıhemşin (3 kişi 200 TL, 1 kişi 75 TL)
• Çamlıhemşin – Rize (50 TL)
• Rize – Trabzon Belediye Otobüsü ( Öğrenci : 10 TL , Normal : 20 TL)

GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ :

2 AĞUSTOS 2022

Anlaştığımız gibi 17:30’da Şevval ve Kerim ile Trabzon Moloz Otobüs Durağından kalkan Trabzon – Rize Belediye Otobüsüne bindik. Yaklaşık 1 saat 30 dakika sonra Rize Meydanında otobüsten indik. Kerim burada ben ve Şevval’i Çayeli minibüsüne bindirip yanımızdan ayrıldı. (Çayeli, Rize şehir merkezinden 20 km uzaklıkta bir ilçedir.) Yarım saatlik bir yolculuktan sonra Çayeli Aytemiz Petrol durağında indik.( Bu durak Çayeli Doğa Sporları Kulübünün direkt karşısındadır.) Burada daha önce telefonda konuştuğumuz Hüsamettin Kömürcü abi (+90 532 431 89 27) bize kalacak yer konusunda yardımcı oldu. Biraz dinlendikten sonra Şevval ile alışverişe çıktık. Çayeli alışveriş için gayet yeterli bir ilçe merkeziydi. (Cadde üzerinde 10’dan fazla marketi rahatlıkla görebilirsiniz.) Alışverişten sonra günün yorgunluğu ile ÇAYDOSK kulüp binasında dinlenmeye çekildik.

3 AĞUSTOS 2022

Sabah 8:30 da uyanıp kahvaltımızı yaptık. Kahvaltı için ÇAYDOSK binası karşısındaki fırın gayet yeterli. Saat 10’a gelirken Çayeli Belediye binası önüne geçtik ve burada malzemelerimizi araca yükledik. Gelen tırmanışçılarla beraber burada ufak bir toplantı yapıldı.

Buradan ÇAYDOSK’un araçlarına binip çok da uzakta olmayan Çayeli Hüsrev Lokantası’nda misafir olduk. Yemek sonrası hemen yola koyulduk.13:45 de Ayder kapıda araçlar küçük bir mola verdi. 15:05 de Yukarı Kavrun yaylasında araçlardan inip yürüyüş saatini beklemeye başladık. 15:45’de yürüyüş başladı. İrili ufaklı molalarda 17:05’de Mezovit’in altındaki kapıya vardık.(Bu kapı hayvancılık yapanlar tarafından öküzleri uzaklara yayılmasın diye alınmış bir önlemdir.) Kapatmayı unutmayınız. Saat 19 civarı Mezovit’e vardık. Bu dakikaya kadar sisten göz gözü görmezken artık sis yavaş yavaş açılıyordu. Bir anda Kaçkar ihtişamlı yüzünü bizlere gösterdi. Orada bulunan herkes büyülenmiş olacak ki kamptan uğultular gelmeye başladı.

Hızlıca karnımızı doyurduk ve dinlenmeye koyulduk. 21’de zirve toplantısı yapıldı. Ve saat 5 için hazır ol saati verildi. Toplantı sonrası çadırlarımıza döndük ve uykuya daldık.

4 AĞUSTOS 2022

Gece 4’te uyanıp kahvaltımızı yaptık. Ve hazır ol saatini beklemeye başladık. Hava gayet açıktı. Kamp alanından bakınca Kuzey Klasik , Küçük Buzul Kış ve Büyük Buzul rotalarının büyük bir kısmı görülüyordu. Bu açıdan Mezovit kamp alanı büyük bir avantaja sahip.

Saat 5 de yürüyüşümüz başladı. Yürüyüşü kapı öncesi ve sonrası olarak 2’ye ayırdığımız da ; kapı öncesi çarşak (irili ufaklı taşlı) zemin , kapı sonrası ise büyük kayalardan oluşan ve kaya tırmanışı gerektiren bir rotaydı. Bir kaç mola ile küçük buzulun yanında tırmanarak saat 7:50 de kapıya vardık.

(Kapı taşlarla kaplı bu rotanın sonudur.)

Ekibin kalabalık olmasından dolayı bu alana kadar yoğun taş düşme riski yaşadık.

Bu noktada ekip batonlarını bıraktı. Ve kaya tırmanışı başladı. Tırmanışın en zevkli kısmı buradan zirveye kadar kesintisiz olan kaya tırmanışıydı.

Taş düşme riskinden dolayı bazı alanları beşer beşer ve yavaşça geçmek zorunda kaldık. Saat 11 de zirveye vardık.

Burada yapılan tören sebebiyle uzun süre kalmak zorunda kaldık.12 de inişe başladık. İniş her ne kadar çıkıştan daha az yorucu olsa da çok daha fazla dikkat istiyordu. Zirveden kapıya inerken ufak ufak yağmur çiseliyordu ancak kısa sürede sonlandı. 14:20 de kapıya vardık. Daha sonra çarşak zemini de yavaş ve dikkatli bir şekilde geçerek kamp alanına vardık. İniş sonrası karnımızı doyurup dinlenmeye başladık. Hava kararınca şenlik sahipleri , gelen tırmanışçılara yöresel şarkılardan oluşan güzel bir müzik ziyafeti sundu.

5 AĞUSTOS 2022

Sabahın ışıklarıyla gözlerimizi açtık. Şevval son günün hatrına bizlere kuymak hazırladı.

Karnımızı yeterince doyurup hareket saatini beklemeye başladık. Saat 10’da Yukarı Kavrun’a doğru yola koyulduk. Burada toplantımızı yapıp faaliyetimizi sonlandırdık.

The post ÇAYELİ 8. ULUSLARARASI DAĞCILIK TURİZM VE YAYLA ŞENLİĞİ FESTİVALİ KAÇKAR DAĞI ZİRVE TIRMANIŞI appeared first on KTÜDAKS.

Mustafa Altun’un kaleminden.                                   

Keyifli okumalar…

Öncelikle açmak isterim ki bunca zaman neden yazmadım bu yazıyı? Aslında tırmanışı yaptıktan sonra yazılmaya, anlatılmaya değer olduğunu, bölgede yeni bir şeylerin yapıldığını, yapılabileceğini göstermek için yazmamız gerektiğini hep düşünmüştük. Ancak üniversite yıllarının bitmesiyle hayatın getirdiği sorumlulukların artması ve bizlerin de iyi birer dokümanter olmayışımız sonrası böyle bir sonuç ortaya çıktı. Ha şimdi niye yazdım? Son bir kaç haftadır tirmanis.org ve Ytüdak’ın yapmış oldukları canlı yayın serilerinde konuşulan pek çok ortak konudan kendi payıma ders çıkardığım başlık “Söz uçar, yazı kalır” oldu. Bu yayınlardan aldığım motivasyonla birlikte işte birlikteyiz. Keyifli okumalar…

Planlamalar umduğumu bulamadığım sıkıcı bir staj sırasında başladı. Mezun olmadan önceki son staj… Üniversite hayatım boyunca 6 yıldır dağlara gitmiş, kaya tırmanış bahçelerinde geleneksel tırmanmış ancak dağ ortamında ciddi anlamda kaya tırmanışı içeren bir rota çıkmamıştım. Hala daha öğrenci olduğumdan tırmanış tecrübemi geliştirmek için gitmem gereken (Aladağlar’dır diye düşünüyorum) yerlerdense gidebilmemin daha kolay olduğu (okulum ve yaşadığım yer sebebiyle Kaçkarlar olur burası da) bölgelerde planlama yapmak daha hızlı ve daha uygun oldu. Evet kaya tırmanış bölgelerinde geleneksel tırmanışlarım bolca oldu, malzemeleri ve teknikleri tecrübe ettim ancak dediğim gibi dağ ortamında bunları yeterince tecrübe edememiştim. Sebebi… en başta gidebilecek kimsenin yakınlarımda olmamasıydı. Ancak bunca yıldır araştırma, öğrenme ve pratik sonrasında artık bir  şeyler yapmalıydık! Yapmalıydık derken yanlış anlaşılmasın bu bir zorunluluktan değil tamamen tırmanmak için duyulan hevestendir.

Geçtiğimiz kış Yılmaz (Seferoğlu) abiyle Altıparmak Dağı’nda zirveye direk giden yeni bir hat üzerinde konuşmuştuk(aslında onun fikriydi). Hatta detaylı fotoğraflarıyla birlikte rota bile oluşturmuştuk. İşte bu noktada ilk kez gidilecek bir hat olması ve böyle bir tırmanışa ilk kez gidecek olmamız yüksek seviyelerde heyecan ve korku oluşturmuştu bizlerde. Derecelere bakarsanız çok zorlayıcı görünmeyebilir ama ilk kez böylesine bilinmeyenler içinde tırmanmak tırmanış öncesindeki gece beni uyutmamaya yetmişti. Tabi bu noktada aklımıza gelen; gerekirse dağda bivak yapabileceğimiz ve olmayacak bu dediğimiz noktada iple inişe geçebileceğimiz yedek düşünceleri en azından deneyebiliriz fikrini kabul etmemizi sağladı.

Önce kulübe (Ktüdaks) sordum Kaçkarlar’da bir şeyler yapmak isteyen var mıdır diye. Hüsna ve Hasan ile gideceğimiz anlaşıldı. Stajım bitti hemen Trabzon’a geçtim. Oradan malzemeleri aldık ve otostopla Ayder’e ve sonrasında da Avusor Yaylası’na ulaştık. Burada her gidişimizde bahçelerinde kamp yapmamıza izin veren Simge Pansiyon’da kampımızı kurduk. Reşit (Kesici) abi orada olmasada Elmas(Kesici) abla ile güzel kısa bir sohbet ettikten sonra malzemelerimizi hazırlayıp yatışa geçtik. Tabiki de duyduğum heyecan ile birlikte pek uyuduğum söylenemez… 4’te kalkıp 5 gibi yola çıktık. Bir saate Dargovit geçidine oradan da bir saate rotanın altına ulaştık. İlk kısa bir ip boyunu sağ çapraza yan geçtik (V+). Ardından 3 ip boyunu 2-3 malzemeyle “Len yapabiliriz biz bu işi!” diye hissederek hızlı bir şekilde çıktık (III-IV). İlginç bir şekilde burası neredeyse kıvrım olmadan düz bir şekilde çıkılıyordu.

Hasan ilk kısımda yükseliyor                                                       Rotaya giriş

Ardından bir kütlenin üstünden zirve kulesini görebildiğimiz bir noktaya geldik ancak daha mesafe vardı. Burada iki seçenek görünüyordu, kulenin hizasında karşımızda gördüğümüz biraz slap görünen bir yüzey ve sağ tarafımızda ayrı bir çıkıntı gibi duran ancak üstünden zirveye doğru devam edebileceğimizi farkettiğimiz bir kulecik… Tabi biz slaptan kaçtık! Karşımızda öylece gördüğümüz ve ufak tereddüt ettiğimiz yere girmedik de hemen altından baktığımız, çatlaklarını görebildiğimiz kuleciği seçtik. Tahminim 30 metre kadar sık bir şekilde malzeme atarak tırmandım. Burası rotadaki şimdiye kadarki en sert yerdi(VI+). Önceki incelemelerimizde aklımızdan geçen maksimum derece bu seviyelerdeydi.  İstasyon kurdum ve ekibi çekmeye başladım. Ancak eğitimlerini de kendim verdiğim ekip görece yeniydi ve burayı çıkmakta zorlandılar. Faaliyet başından sonuna kadar oldukça heyecanlı ve optimist bir şekilde geçse de ilk ve tek karamsarlığımızı burada yaşadık. Sonradan onlardan öğrendiğim kadarıyla o noktada göz göze gelmişler ve unutamadıkları bir an olarak hafızalarında yer etmiş. Bu belkide o gece tek tulumla 3 kişi bivaklayacağız demekti ve bu da eğitimler dışında tecrübe etmedikleri bir durumdu. Ben de bir kaya babasında perlon bırakıp yanlarına indim ve yaklaşık bir saatimizi kaybetmiştik. İndiğimde önce kendi moralimi sonra onların moralini toparlamak biraz zaman aldı. Tabi burada kendi moralsizliğimi de hiç çaktırmıyorum, gülünmediğini farkettiğim espriler felan yapıyorum…

Zirve kulesini gördüğümüz 4. ip boyu Sonu – Zirve kulesi ortada           Ayrımda kaldığımız ve ilk denediğimiz kule

Farkettik ki oraya kadar işin heyecanıyla hiçbir şey yememiştik. Birkaç şekerleme atıştırıp biraz konuştuk ve morallerin biraz daha yerine gelmesiyle diğer taraftan devam edebileceğimize karar verdik. Evet slap görünen yüzey daha rahattı, ancak tabiki de malzeme kullanmaya itiyaç duydum (V+). Başlangıcı sola kayarak başlıyordu, üzerinde baştan sona bir çatlak hattı olmasa da takozların gireceği küçük oyuklar vardı ve bu da işimizi kolaylaştırdı. İp bitmek üzereyken bir sete ulaştım ve istasyonu kurdum. İki yarım ipte Hasan ve Hüsna’yı yanıma aldım. Burayı çıkmak özgüvenimizi tekrar kazandırmıştı. Yanımızdaki kuleciği de aştığımız için tekrar güneşi görebilmiştik. Sonrasında 40 meterlik bir sağ çapraza yan geçişle ipi kullandığımız son noktayı da geçmiş olduk. Zirve kulesinin hemen altına kadar yaklaşık 150 metre rahat bir eğimde serbest yürüdük. Oraya vardığımızda zirvemizi yapmıştık aslında. Zirve kulesi artık bir prosedürdü. Daha önceden klasik rotadan geldiğim için kuleyi biliyordum. 4+ derece hafif boşluk hissi veren yaklaşık 20 metrelik bölümü yavaş ve temkinli bir şekilde ip kullanmadan tırmandık.

Altıparmak ana kule zirvesinde

Zirve fotoğrafı, deftere yazılar ve sonrasında yorgun bir şekilde ama gülümseyerek klasik rotadan inişe geçtik. Altıparmak’ın diğer birkaç parmak zirvesinin arkasından dolanarak çarşak kulvara geldik. Çarşaktan iniş çok uzun gelmişti, tüm o çıktığımız mesafenin büyük bir bölümünü çarşak üzerinden inmek ufak bir bezginlik vermişti. Dağ kütlesini tamamen indiğimizde bilinmeyenin verdiği stresin bitmesinden mi gece uyuyamamamdan mı kaynaklı bilemediğim aşırı bir yorgunluk gelmişti. Yarım saat oturduğumuz dere kenarından kalkabilmek için epey bir çaba gösterdikten sonra yola devam edebildik. Yan yana duran sıralı kütlelerde yeni tırmanılabilecek rotaları keserek Dargovit geçidine ulaştık ve akşam hava karardığında da Simge Pansiyon’a varmıştık. Ertesi sabah Reşit abi ve Elmas abla ile güzel bir kahvaltı eşliğinde sohbet ettik. Ve düştük tekrar yollara…

Her gitiğimizde severek sohbet ettiğimiz Simge Pansiyon sahipleri Reşit abi ve Elmas ablaya, rotayı oluşturmadaki yardımlarından dolayı Yılmaz abiye teşekkürler.

Dağlarda görüşmek üzere…

Rota İsmi: Reşit Abi

Bölgesi: Kaçkarlar, Altıparmak Dağları, Ana Kule, Kuzey Yüzü

Rota Uzunluğu: 265 m.

Çıkış Tarihi: 17 Ağustos 2018

Ekip: Hüsnanur TÜRE, Hasan KARADAĞ, Mustafa ALTUN

Kullanılan Malzemeler: İki yarım ip, 1 stopper set, 8 yaylı takoz, karabina ve perlonlar

İp boyları ve dereceleri:

1. İp V+ 20m
2. İp III 55m
3. İp III+/IV- 55m
4. İp IV 40m
5. İp V+ 55m
6. İp III+ 40m

The post ALTIPARMAK DAĞLARI’NDA YENİ ROTA -REŞİT ABİ appeared first on KTÜDAKS.

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ DAĞCILIK ve KIŞ SPORLARI KULÜBÜ
FAALİYET RAPOR FORMU

1. FAALİYETİN
   ADI: Çengovit-Polant Zirve Tırmanışı
   BÖLGESİ: Kaçkar Dağları
   TARİHİ: 19-21 Ağustos 2019
   LİDERİ: Enes Berk KARGI
   FAALİYET SORUMLUSU: Hüsnanur TÜRE
   RAPORTÖR: Zeynep YILMAZ
   FAALİYETE KATILANLARIN LİSTESİ:
   Enes Berk KARGI
   Hüsnanur TÜRE
   Zeynep YILMAZ
   İrem ÜNERLİ
   Hasan KARADAĞ
2. FAALİYETTE KULLANILAN TEKNİK MALZEMELER: Herkese kask, ip açmak gerekebilir diye herkese kemer, iniş seti, yarım ip, perlon, 3 stopper, 3 friend, ekspres ve karabina aldık fakat kullanmadık.

3.TIRMANILAN ROTA:
RAKIM: Çengovit 3458m Polant 3492m
UZUNLUK:
HEDEFLENEN ZAMAN:
HARCANAN ZAMAN:
ARTAN ZAMAN:
TEHLİKELER: Taş düşmesi

4.YÜRÜYÜŞ YAPILAN VE TIRMANILAN ROTADA ZEMİN TANIMI: Göller Bölgesi’ne Kavrundan toprak patika yolu. İki zirvenin de kulvarına kadar eğimli çarşak zemin. Çengovit için ayrılan kulvardan sonra II-III+ derece tırmanış zirve sırtı biraz çürük. Polant için ayrılan kulvardan ilk büyük taşlı çarşak zemin, sonra mıcır taş çarşak zemin.

5.YİYECEK DURUMU: 3+1

6.HAVA DURUMU: Hava durumu faaliyetten önce baktığımızda güneşli ve açıktı. Kampa çıktığımız gün hava zaman zaman sisli ve güneşliydi. Zirve günü sabahtan zirveleri yaparken açık ve biraz rüzgarlıydı fakat kampa geldikten 20dk sonra hava patladı yağmur ve dolu yağdı. Bu yağış zaman zaman tekrarladı fakat gece hava açıktı. Son gün kampı toplarken ve Yukarı Kavrun’a inerken hava açık ve güzeldi.
RÜZGAR:
SICAKLIK: gündüz 20-21 derece, gece 10-11 derece
BULUT:
NOTLAR:

1. KULLANILAN HABERLEŞME ARAÇLARI: Telsiz
2. ULAŞIM:
   HAREKET YERİ ve SAATİ: Trabzon Merkez- 08:00
   VARIŞ YERİ ve SAATİ: Göller Bölgesi- 17:45
   KULLANILAN ARAÇ: Minibüs
   UZAKLIK:
   BİREY BAŞINA ULAŞIM GİDERİ: Trabzon-Rize 12₺ Rize-Ardeşen 12₺, Ayder-Y.Kavrun 15₺
   ULAŞIM İLE İLGİLİ NOTLAR: Ekip olarak belli yerlerde otostop çektik.
3. YÖRE HALKI VE ÇEVRE İLE İLİŞKİLER (ÇEVRE KORUMA VE TOPLUMSAL İLİŞKİLER HAKKINDA): Her zaman olduğu gibi; teşekkürler Yalçın Şahin ve bizi pikaplarına alanlar
4. GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ

19 AĞUSTOS 2019

Sabah Trabzon’da İrem, Hüsna, Enes ve ben saat 08:00’da buluştuk. 08.50’de Trabzon-Rize dolmuşuna bindik.
10:30’da Ardeşen yol ayrımında Hasan ile buluştuk. Hasan aramıza Artvin’den katıldı.
11:30’da Çamlıhemşin’e vardık. Biraz acıkmıştık, yemek yedik ve yola koyulduk.
12:30 gibi Ayder’e vardık ve Yukarı Kavrun dolmuşuna bindik. 1 saatlik yolculuktan sonra Y.Kavrun’a vardık. Yalçın abinin cafesinde (Şahin Cafe-Pansiyon) çay içtik, hava sisliydi biraz da sisin dağılmasını bekledik fakat sis dağılmadı.
14:55’de Y.Kavrun’dan Göller Bölgesi’ne yürüyüşe başladık. Firdes ablanın (Yalçın abinin eşi) dediği gibi dereyi sol tarafımızda bırakarak yükselmeye başladık. Sonrasında derenin sağına geçtik. Burada babalar ve patikalar belli. Biz bazen patikayı kaybettik. Fakat dönüşte böyle bir şey olmadı. Ara ara molalar verdik. Yürüyüşe başladıktan 1 saat sonra hava açıldı ve güneş gökyüzünden bize selam verdi. Kavrun hala sisli gözüküyordu. 16.15’de Göller bölgesinden gelen bir yürüyüşçü ile karşılaştık kendisinin KTÜ’den mezun olduğunu söyledi.
17:00 mola verdik. Biraz fazla sağa kaçmışız, hafif yolu uzattık. 18:00 kampa alanına vardık kampımızı kurduk biraz yol yorgunuyduk, Hüsna ve İrem biz çadırlarımızı yerleştirirken yemek işine koyuldular. Yemeklerimizi yemiştik, hava biraz rüzgarlıydı. Enes bizlere çay ve kahve yaptı, keyfimiz çaylarımızı içtikçe artıyordu. Enes saat 04:00’de yola çıkarız dedi.
Saat 21:30’da hepimiz uyumuştuk.

20 AĞUSTOS 2019

03:05’de uyandık ve kahvaltımızı yaptık.
Saat tam 04:00da Çengovit için yola çıktık. Gece biraz yağmur yağmıştı yerler ıslaktı. 45 dk. sonra kıyafet molamızı verdik su içtik şimdilik herkes çok iyi keyfimiz ve motivasyonumuz yüksek.
04:50’de iki dağında çarşak yolunu ayıran ayrıma geldik ve rotamızı daha da sol tarafa çevirerek yükselmeye devam ettik. Ben (Zeynep) saat 06.25 sularında midemin şiddetli bulantısı yüzünden devam edemeyeceğimi söyledim. Biraz daha ilerledikten sonra uygun bir yerde saat 06:40’da bivak yapmaya başladım. Bivak yaptığım yer Çengovit’in son çarşaklı kulvarı.

Hüsna devam ediyor; Ben (Hüsna) Zeynep’in iyi olduğuna emin olduktan sonra önden gitmeye başladım. Buradaki çarşağı geçmek 5-10 dakika sürdü ve zemin fazlasıyla kayıyordu. Rota biraz dikleşti ve 4 nokta tırmanmaya başladık. Kaçkar kadar çürük olmayan fakat tamamen de sağlam olmayan güzel tutamaklar vardı. Geri bakınca biraz tedirgin ediyordu. Biraz ilerleyince rota dikleşti. 2-3 tane daha set çıktıktan sonra uygun bir yerden travers yaptık. Biraz fazla yükselmişiz, daha aşağıdan geçiş yapabilirdik. 10 metre kadar sola geçip tekrar dik çıktık. Buradan sola biraz daha geçip 1 metre kadar alçalıp tekrar yukarıya döndük. Tam bu noktaya bir baba yaptık. Biraz daha dik yükselerek sırt hattına bağlandık. Sırt hattı biraz çürük.
07.35 Çengovit zirvesindeydik.

Saat 8’de zirveden ayrıldık. Çıkarken bir yerde tedirgin olmuştuk. Bir babaya perlon sararak ipi aşağıya attık. Sadece pürsik sürerek yavaşça İrem ve ben 10 metre kadar götüm götüm indik. “Burası mıydı yaavv” dedik. İp açmaya gerek yok. Lakin tedirginlik varsa psikolojik bir emniyet şart olabiliyor. Sonra Hasan ipi çözüp attı ve serbest indi.
9.10’da Zeynep’in yanına vardık.

Polant Zirve
Zeynep devam ediyor;
9:10’da ekip Çengovit zirveyi yapmış ve benim yanıma gelmişti. Bivağı topladım onlar da biraz soluklandılar. Kendimi daha iyi hissediyordum ve Polant zirve için hazırdım, hazırdık.
09:25’de yürümeye başladık.
09.55 Çengovit ve Polant’ı ayıran yerden geçiş yaptık ve artık Polant zirve için yükselmeye başladık. Yürüyüşümüzü kuru derenin sağ tarafından yaptık böylece zirve kulvarına daha yakın ilerledik. Ayrımdan aşağı yukarı 150-200metre (aslında burası için şunu söylemeliyim kuru derenin dikleştiği yerden) sonra sağ taraftaki kulvara girip eğimi oldukça fazla olan çarşaklı zeminde taş düşürmemeye dikkat ederek s çizerek yükseldik.
10:55 İrem daha devam etmedi. Dik vurmaya devam ettik. Yaklaşık yarım saat sonra iki zirvenin de altındaydık. İlk sağ taraftaki zirvenin esas zirve olduğunu düşündük ve Hasan o tarafa doğru gitti orada da baba vardı ama sonradan rotaya ve zirvelere bakınca sol taraftakinin esas zirve olduğunu fark ettik ve o tarafa geçtik.
11:30’da Polant zirvedeydik. Zirvelerden Kaçkar, Mezovit, Geztepe, Kemerli, Altıparmak gibi birçok dağ keyifle izlenebiliyordu.

11.50 zirveden ayrıldık ekip hızlı bir şekilde İrem’in yanına indi.
12:00da İrem’in yanındaydık bu noktadan sonra ekip olarak dik vurarak kampa ulaştık.
13:30da kampa vardık. Yorgunduk ama iki zirveyi de yaptığımız için mutluyduk. Çok acıkmıştık Hasan kamp setini, erzağını ve ocağı alıp dışarı çıktı fakat ocağı yakamadan dolu yağmaya başladı hemen çadıra geçtik ve Hasan çadır tentesinde yemek yapmaya devam etti.
Yemeklerimizi yedik keyfimiz yerinde ama uykumuz da var 1 saat içinde hepimiz uyumuştuk. Yarı uyur uyanık ara ara yağmur yağdığını duyuyordum. Hepimizin bu güzel uykusu kamp alanına birilerinin gelmesiyle bölündü. Bölgenin ulaşımı ve yürüme rotası basit ve yaz aylarında gün içerisinde sık sık trekkingçilerin uğrak noktası. Uyandıktan sonra saat 17:00 sularında hava açıldı güneş yüzünü gösterdi çadırlarımız kurudu, çay yaptık biraz aburcubur yedik. Çadırın içinde muhteşem bir sohbet havası vardı bu hava 22.30 da yerini sessizliğe bıraktı ve uyuduk. Enes yatmadan önce yarın herkes biyolojik saatinde uyansın keyifli bir kahvaltı yapalım dedi.

21 AĞUSTOS 2019
Saat 7:30 olmadan herkes uyanmıştı çadırlarımızdan dışarı çıktık eşsiz göl ve dağ manzarasını izledik, kahvaltı yaptık ve biraz sohbet ettik. 10:30da hazır olacak şekilde kampımızı topladık ve yürümeye başladık biraz yürüdükten sonra geçide bakmak için küçük gölün üstündeki tepeye çıktık. 1-1:30 saatlik yürüyüşten sonra Y.Kavrun’a vardık. Geri dönüş yolu olarak patika yolunu kullandık. Faaliyet toplantısını yaptık ve yemek yedik.

DİPNOT; TOPO ÇİZİMLERİ YILMAZ SEFEROĞLU’NA AİTTİR. KENDİSİNDEN İZİN ALARAK PAYLAŞILMIŞTIR. DAHA DETAYLI FOTOĞRAF, VİDEO VE GPS VERİSİ İÇİN KAÇKAR.ORG’A BAKABİLİRSİNİZ.

Faaliyet Raporu:

The post ÇENGOVİT-POLANT ZIRVE FAALIYETI 19-21.08.2019 appeared first on KTÜDAKS.

1.FAALİYETİN
ADI:Verçenik Dağı Tırmanışı
BÖLGESİ: Kaçkar Dağları
TARİHİ: 19-21 Eylül 2018
LİDER: Mustafa ALTUN
FAALİYET SORUMLUSU: Kübra TEZCAN
RAPORTÖR: Beyza ERDİN

FAALİYETE KATILANLARIN LİSTESİ:
Süveyda YALÇINKAYA
İrem ÜNERLİ
Beyza ERDİN
Selçuk ARAS
Hüsnanur TÜRE
Mustafa ALTUN
Ergüç DEMİRCİOĞLU
Kübra TEZCAN

2.TIRMANILAN ROTA:
RAKIM: 3711 m.
HARCANAN ZAMAN: 11 saat 45 dakika
TEHLİKELER: Taş düşme tehlikesi

3.YİYECEK DURUMU: 2+1 günlük yemek

4.HAVA DURUMU:
SICAKLIK: Gece ortalama 7 derece, gündüz ortalama 19 derece
*Zirve günü güneşli ve berrak bir hava.

5.KULLANILAN HABERLEŞME ARAÇLARI: Telsiz

6.ULAŞIM:
HAREKET YERİ ve SAATİ: Trabzon 06.45
VARIŞ YERİ ve SAATİ: Kapılı Göller 13.35
KULLANILAN ARAÇ:Minibüs
*Minibüs için Mehmet Ali Bey(0536 267 90 37) ile görüşüldü.
UZAKLIK: 195 Km
BİREY BAŞINA ULAŞIM GİDERİ: Trabzon-Rize 10 tl, Rize-Pazar 6 tl, Pazar’dan Verçenbek yaylasına tutulan minibüs kişi başı; 40 tl.

7.GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ:

19.10.2018
Sabah 6.45’de Trabzon’dan yola çıkan Selçuk, Hüsna, Süveyda, İrem ve Beyza 07.55’de Rize Merkez’de indiler. Pazar dolmuş durağında buluşarak 8.15’de dolmuşa binip Pazar’da bizi Verçenbek yaylasına çıkaracak olan Mehmet abiyle buluşarak 09.30’da yola koyulduk. Ardeşen yol ayrımında bizi bekleyen  Mustafa ve Ergüç’ü alarak 8 kişilik ekibimizle yolumuza devam ettik. Pazardan itibaren yaklaşık iki buçuk saat süren keyifli bir yolculuğun ardında Verçenbek yaylasına ulaştık. Mehmet abiyle vedalaşarak 12.05’de ana kampa varmak için yürüyüşe başladık. Bir buçuk saatlik bir yürüyüşün ardından 3000’deki Kapalı Göller olan ana kamp alanımıza vardık.

Hava , göl, manzara… Her şey fazlasıyla güzeldi. Yemeklerimizi yedikten sonra kamp alanından fazla uzaklaşmadan gölün çevresinde 1 saatlik bir yürüyüş yaptık. İçme sularımızı 15 dakikalık yürüyüş mesafesinde olan bir kaynaktan temin ettik. Akşam yakamozu izlerken kahvelerimizi yudumladık. Mustafa zirve için yola çıkış saatini 5.30 olarak belirledi. 20.00 gibi çadırlarımıza çekildik. Hüsna çadıra geldiğinde iyi görünmüyordu. Başının çok şiddetli ağrıdığını ve midesinin bulandığını söyledi Mustafa içmesi için bir tane  Diazomid verdi. Bulantısı arttığı için Hünsa’yı alıp dışarı çıkarttım. Bulantısı ve ağrısı geçmeyince çadır ekibimizle rakım düşmek için aşağıya doğru yürümeye başladık. 20 dakikalık bir yürüyüşün ardından mola verdik. Bu esnada Hüsna’nın baş ağrısı ve bulantısı geçmeye başlamıştı. 20.55 gibi çadırlara geri döndük ve Hüsna daha iyiydi. Bol bol su içip bir şeyler atıştırdıktan sonra 21.30 gibi uyuduk.

20.10.2018
4.30 uyanıp kahvaltımızı yaptık. Hüsna uyandığında kendini gayet iyi hissediyordu ve zirveye gelebileceğini söyledi. Son hazırlıklarımızı da yaparak 5.30’da yola çıkıp klasik rota yönünde ilerledik.

Rota boyunca taş düşme riski oldukça fazlaydı. Bu yüzden elimizden geldiğince dikkatli bir şekilde ilerliyorduk.Tırmanışa Verçenik’e yakın kalarak devam ettik. Yol boyunca aralarda babalar vardı fakat dikkatli olmak gerekiyordu çünkü gözden kaçabiliyorlardı. Kulvara gidene kadar neredeyse zorlu bir patikadan yürüyüp, büyük kayalardan oluşan çarşakta ilerliyorduk. Bu da ekibi yavaşlatıyordu.

Ana kütlenin etrafından dolaşıp güneybatı tarafına geçiyoruz dik bir çarşak kulvarından ilerleyerek kulvarın girişine varıyoruz. Kulvarın girişine geldiğimizi karşımızda ayrık duran çürük yelkene benzeyen kaya yapısından anlıyoruz. Tam anlamıyla kulvara girmek için kapıyı geçtikten sonra sağa dönüyoruz ve kulvar karşımızda kalıyor. Yukarı çıktıkça daralan bir yapısı olduğunu görüyoruz. Kulvar girişinden itibaren taş düşürmemeye ve aramızdaki mesafeyi açmamaya çok dikkat ediyoruz. V çentiğe vardığımızda yan geçişi yapabilmek için sete çıkıyoruz. Islak olduğundan biraz zorlansak da teker teker emniyetli bir şekilde sete ulaşıyoruz.

8.10’da biz kemerlerimizi giyerken Mustafa’yla Selçuk yan geçiş için istasyonu hazır hale getirdiler. Yan geçişte tek adımla diğer tarafa geçebiliyorduk fakat elimizle hamle yapmak için güvenilecek yer yoktu. Ayaklarımızı kısmen sağlam yerlere basarak boşluk hissini biraz hafifletmiş olduk. Herkes geçişi tamamladıktan sonra Selçuk da istasyonu toparlayarak yanımıza geldi. 9.40’ta hepimiz bacanın alt kısmındaydık. 9.45’de Mustafa baca tırmanışına başladı. Aralara stoper yerleştirip ilk ip boyunu tamamladı. Biz de tek tek pürsikle ipe girerek tırmanmaya başladık.

Biz ilk ip boyunu tırmanırken Mustafa ikinci ip boyunu çıkmaya başlamıştı. Süveyda, Hüsna ,Ergüç  ve Kübra ilk ip boyunu çıktıktan sonra Mustafa, aşağıda kalan ekibin zaman sıkıntısından dolayı beklemesi gerektiğini belirtti. Devam eden 5 kişilik ekiple ikinci ip boyunu da tırmandık. Artık çok az bir yolumuz kalmıştı. Yolun kalanına ip açmadan devam ettik.

11.25’ de zirveye ulaştık. Hava çok güzeldi. Fotoğraf çekilip zirve defterini yazdıktan sonra 11.45’te zirveden ayrıldık. İpsiz tırmandığımız yeri inerken fazlasıyla temkinliydik. 12.15’de herkes inişini yaptıktan sonra ipi topladık.

12.50’de de ikinci ip inişimizi tamamladık. Selçuk, Beyza ve İrem’in yanına vardık. Çıkarken yan geçiş yaptığımız kısımdan direkt iniş için istasyon kuruldu. 14.00’da üçüncü ip inişimizi de tamamladık. Son iple inişimizi de 14.40’ta tamamlayarak çarşaktan kampa doğru yürüyüşe geçtik.

15.30 da uzun bir mola vererek dinlendik. 17.14’de herkes kamp alanına varmıştı. Herkesin durumu gayet iyiydi hiçbir problem yoktu. Sadece fazlasıyla acıkmıştık hemen yemek yapmaya başladık. Karnımızı doyurduktan sonra kahvelerimizi yudumladık. Yakamoz yine harika görünüyordu. Güzel havanın ve manzaranın tadını çıkarttıktan sonra uyumak için çadırlarımıza çekildik.

21.10.2018
Şehre dönme vakti gelmişti artık. 7.15’de uyandık hep birlikte güzelce kahvaltımızı yaptık. Hava yine çok güzeldi. Çadırlarımızı toparlayıp etrafı temizledikten sonra fotoğraf çekilerek  09.15’te kamp alanından ayrıldık. 10.25’te Verçenbek yaylasına vardık. Dönüş için araç ayarlamamıştık. Otostopla dönebileceğimizi düşünmüştük ama yol boyu tek bir araç bile görmedik. 1 saatlik yürüyüşün ardından bir evin önünde araç gördük. Sahibiyle bizi bırakması için konuşmaya gittik. 300 lira karşılığında Ardeşen’e kadar bırakabileceğini söyledi. Hepimiz onayladıktan sonra çantaları arabaya yükleyip yola koyulduk…
(Beyza Erdin, Kübra Tezcan)

The post Verçenik Dağı Zirve Faaliyeti – 19-21 Eylül 2018 appeared first on KTÜDAKS.

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ

DAĞCILIK ve KIŞ SPORLARI KULÜBÜ

FAALİYET RAPOR FORMU

1. FAALİYETİN

ADI: KAZBEK ZİRVE TIRMANIŞI

BÖLGESİ: Gürcistan/Tiflis

TARİHİ: 13-20 Ağustos 2017

LİDERİ: Samet YAZICI

FAALİYET SORUMLUSU: Enes Berk KARGI

RAPORTÖR: Ferhat İNCEOĞLU

FAALİYETE KATILANLARIN LİSTESİ:

Samet YAZICI

Emrah ŞENER

Cem ŞİŞMAN

Ferhat İNCEOĞLU

Enes Berk KARGI

İsmail ŞAHİNBEY

Erkan TAN

2. FAALİYETTE KULLANILAN TEKNİK MALZEMELER:

İp birliği için malzemeler(Kemer, karabina, pürsik, ip) ve Z makara ihtiyacı için buz burgusu ve karabina.Kazma ve krampon.

3.TIRMANILAN ROTA:

RAKIM: 5047 m

HEDEFLENEN ZAMAN: zirveye 9 saat toplamda 15 Saat

HARCANAN ZAMAN: zirveye 8 saat toplamda 14 saat

ARTAN ZAMAN: 1 saat

TEHLİKELER: taş ve yıldırım düşmesi, buzul çatlakları, yüksek irtifaya bağlı rahatsızlıklar

4. YÜRÜYÜŞ YAPILAN VE TIRMANILAN ROTADA ZEMİN TANIMI:

Kasabadan kiliseye kadar toprak araç yolu ve patika yol mevcut.Kilise ve meteo kampı arası patika, çarşak ve buzulun bir bölümü mevcut.Kamp ve zirve arası başlangıçta çarşak ardından gergeti buzulu mevcut.

5.YİYECEK DURUMU:

 7+1 günlük yemek.Ekmek, sebze ve meyve harici alışverişin tümünü türkiyeden yaptık.

6.HAVA DURUMU:

RÜZGAR: Aklimitizasyon gününde şiddetli rüzgar vardı.Diğer günler hava genel olarak mevsim normallerinde.

SICAKLIK: Mevsin ve irtifa koşullarına göre standart bir sıcaklık vardı.Soğuktan üşümedik ama sıcaktan da montları çıkardığımız hiç olmadı.

BULUT:Çoğu zaman bulutlu ve hareketli şekilde sisliydi.

7. KULLANILAN HABERLEŞME ARAÇLARI:

Telsiz ve telefon. Ana kampta beeline ve geocell markaları sınırlı çekiyor.

8. ULAŞIM:

HAREKET YERİ ve SAATİ:  Trabzon 13 Ağustos 19:00

VARIŞ YERİ ve SAATİ: Tiflis 14 Ağustos 06:45

KULLANILAN ARAÇ: Otobüs, minibüs, taksi, metro

BİREY BAŞINA ULAŞIM GİDERİ: Trabzon-Tiflis: 60tl   Tiflis-Didübe(yedi kişi+çanta): 20lari   Didübe-Kazbegi:15lari  Kazbegi-Didübe:10lari  Didübe-İshani(yedi kişi metro): 3,5 lari Tiflis-Trabzon:45lari

Not: 0,63 lari=1 tl

KONAKLAMA İLE İLGİLİ NOTLAR: Ana kamp (Meteo) çadır başı günlük 10 lari. İçeriden konaklama kişi başı 20 lari ve imkanları iyi.Tulumunuzla yataklarda yatabilirsiniz. Kamp alanında Rusya’ya geçiş sebebiyle kimliklerinizi bırakmanız gerekebilir ya da bilgilerinizi alabilirler. Tırmanış süresince kamp ile iletişim halinde olmakta fayda var. Bizim dönemimizde Polonya kurtarma ekibi vardı ve iyi dağcılardı. Hava tahminleri daha net ve tutarlıdır. Kazbegi ve Gergeti’de kamp alanları var çadır başı 10 lariye. İsterseniz bölgedeki hostel ve pansiyonları da tercih edebilirsiniz.

ULAŞIM İLE İLGİLİ NOTLAR: Pazarlık konusunda çekinmeyin sonuna kadar pazarlık edin. Çanta başı alınan ücretlerde dikkatli olun Didübe’den bindiğiniz minibüsler çanta başı 5 lari alıyor. Baştan konuşup pazarlığını yapın 5-10 lari yukarıdan veriyorlar fiyatları. Kullanmadık ancak kiliseden Meteo’ya katırlar kilo başı 250 lari. Aynı şekilde kilise Kazbegi arası kişi başı 20 lari. Şehir içi ulaşım oldukça ucuz metroyu tercih edebilirsiniz. Ishani’den terminale 10 dakika yürüyeceksiniz ancak Didübe ve terminal arası en hesaplı ulaşım metro. Ancak tek firma değil.

YÖRESEL YEMEKLER İLE İLGİLİ NOTLAR:Damak zevklerimiz biraz farklı. Özellikle etli yemeklerin içinde kişnişi seviyorlar. Gürcüce (K’hingzi) istemediğinizi belirtebilirsiniz. Haçapuri siparişlerinizde boyutları göz önünde bulundurmakta fayda var. Bir kişi için oldukça büyük ve doyurucu olacaktır, iki kişi için bir sipariş verebilirsiniz.

Ekmek özel olarak siparişi verilen bir yiyecek olduğu için yemeklerin yanında özellikle istemelisiniz.

9. YÖRE HALKI VE ÇEVRE İLE İLİŞKİLER (ÇEVRE KORUMA VE TOPLUMSAL İLİŞKİLER HAKKINDA):

Yöre halkı İngilizce ve Türkçe bilmiyorlar ancak çat pat İngilizce sayılar kullanılıyor. Yazarak iletişim kurabilirsiniz. Kazbegi den hat alabilir ve kontör yükleyebilirsiniz.Hat fiyatı 5 lari ve ekstra 5 lari daha vererek 1 gb internet alabilirsiniz.

10. GÜNLÜK FAALİYET DÖKÜMÜ:

13.08.2017 Pazar

19:00  Yolculuğumuz Trabzon Otobüs Terminalinden başladı. Yaklaşık 3 saat sonra sınır kapısındaydık. Burada araçtaki tüm eşyaları boşaltıyorlar. Ve sınırı çantalarınız ile geçiyorsunuz. Yanımızdaki yakıt, yiyecek ve teknik malzemeler geçişte problem teşkil etmiyor. Kısmen kolayca sınırdan 25 dakikada geçiyoruz.

14.08.2017 Pazartesi

06.45 civarı Tiflis Otobüs Terminali’ndeyiz. Şu ana kadar sınır geçiş (15tl) ve otobüs ücreti (60tl) toplamda 75 tl gibi bir ücret ödedik. Döviz işlemlerini bir kısmımız Trabzon’ da bir kısmımız ise sınır kapısını geçer geçmez Gürcistan tarafında yaptı. 100 lari için 148 tl verdik. Herhangi bir kur farkı ya da döviz işlem ücreti ödemedik. Buradan bir minivan ile biraz da sıkışarak 25 lariye Didube’ ye geçtik. 30 dakika sonra Didübe otogarındayız.

Burası aynı zamanda Pazar yeri olduğu için bir takım yemek alışverişlerini buradan da yapabilirsiniz. Kazbegi minibüsleri kişi başı 10 lari ancak çanta başı da 5 lari istiyorlar. Taksiler ise kişi başı 15 lariye götürüyorlar. Minibüs ile pazarlık yapıp toplamda 90 lariye yola koyuluyoruz saat 07:45 civarı.

10:15 Kazbegi’ ye varıyoruz ve bir şeyler atıştırıyoruz. Buradan telefonunuz için hat alabilir kontör yükletebilir yine alışveriş yapabilirsiniz. Ayrıca cafelerde wi-fi bulunuyor. Cafe-Bar Nia’da bir şeyler yedikten sonra saat 12:40’ta 1800 metredeki Gergeti köyünden 2200 metrede bulunan Holy Trinity/ Tsminda Sameba civarındaki kamp alanına doğru yola çıkıyoruz. Araç yolu çok yoğun ve haliyle toz duman olduğu ve patika daha kestirme olduğu için ağaçlık bölgenin içindeki patikayı takip ederek yükseliyoruz. Burada köy içinde kaybolabilirsiniz. Tek yapmanız gereken KTÜDAKS stickerlarını takip etmek. İsterseniz kişi başı 20 lariye araç tutabilirsiniz. 13:40 da kiliseye varıp az ileride ki kamp alanına 14:00 da kampımızı atıyoruz. Kilisede su var. Hava gün boyu açıktı ve saat 19:00 sularına kadar zirve açıktı.

15.08.2017 Salı

06:00 kalkıp kahvaltı ve temiz su işlerini hallettik. Bir buçuk saate Meteo’ ya doğru hareket ettik. Hava serin ve açıktı. 2900 metredeki Gergeti/Sabertse Geçidi’ne yükselen çayırlık, tepelik arazide Samet Yazıcı ve İsmail Şahinbey önden ilerlerken bizde daha geriden yürüyorduk.Bu noktadan sonra ekip üç parçadan oluşuyordu. Samet ve İsmail önde, ardından Ferhat, Enes ve Erkan; bizim de ardımızdan Cem ve Emrah geliyordu. Daha sonra Erkan da arkada kalmış ve bizimle göz temasını kaybetmiştir. Enes ile birlikte 11:10 gibi sırt hattının sağından buzula bağlandık ve bir süre yükseldikten sonra 12:40 da botlarımızı giydik. Karşılaştığımız Macar ekipten öğrendiğimiz kadarıyla öndeki ekip ile aramızda 30 dakikalık fark vardı. Bir süre buz zeminde ve görüş mesafesini 2 metreye kadar düşüren sisli bir havada yarıklara dikkat ederek yükseldikten sonra sırt hattındaki başka bir ekibi fark edip onların ardına bağlandık ve buzulu dik keserek karşıya geçtik. Buzul yüzey cüruflu ve yer yer çamurlu haldeydi ve oldukça pürüzlüydü. Bunu ve başlayan yağışı göz önüne alarak krampon giymedik. 13:40 -14:00 arası buzulu geçerek tekrar Meteo’ daki kamp alanına yükselmeye başladık. 45 dakikada kampa ulaştık ve çadır yerini temizledikten sonra çadırı kurduk. Ara ara yağmur yağıyordu. Hava soğuk ve rüzgarlıydı. Zirve kapalıydı. Bizden 40 dakika sonra Cem, 10 dakika arayla da Emrah ve Erkan geldi. O gece zirve planladığımız için saat 18:00’de bizim çadırımızda zirve öncesi toplanıp tırmanış hakkında konuştuk ve ekip liderimiz Samet Yazıcı planını açıkladı. Ayın 16. Günü sabah 02:00 zirve için harekete geçecektik.

16.08.2017 Çarşamba

01:15 uyandık ve Samet Yazıcı ile iletişime geçtik. Hava oldukça rüzgarlıydı ve çadırın tentesi şiddetle sarsılıyordu. Dışardan zirve için toplanan diğer Türk ekiplerin sesi geliyordu. Hareket saati bir saat ertelendi ve rüzgarın hafiflemesini bekledik. Saat 03:00 ‘ e kadar bekledik ve lider ile iletişim halinde kaldık. Tırmanış için iptal kararı alındı.

Sabah uyanıp kahvaltı yaptık ve durumu değerlendirdik. Gece için hava durumu iç açıcı değildi. Özellikle öğleden sonra kar ve yağmur yağışı gösteriyodu. Gün içerisinde saat 15:35’e kadar hava ve zirve açıktı ve hafif rüzgar vardı. 15:50 gibi zirve yapan ekiplerden bazıları kampa ulaştı.

Saat 21.00 ı geçmişti sabah zirve  denemesi olacağı için çadırlarımıza çekilip uyumaya çalışıyorduk fakat Bursa ekibinden birinin zirveden dönmediğini öğrendik.Detaylı bilgi yazının sonuna eklenmiştir.

17.08.2017 Perşembe

02:00 hava açık ve hafif rüzgarlı. Altı kişi Samet Yazıcı liderliğinde zirveye hareket ediyoruz. Artçımız İsmail Şahinbey. Kayalık ve altı yer yer buz kısmen çarşak zeminden geçiyoruz ve 04:30’da ilk molamızı veriyoruz. 10 dakika sonra tekrar yoldayız. Birkaç kez yanlış yola girip dönüyoruz. Daha sonra biraz daha sollu ilerleyip 05:15 civarı ip birliğine gireceğimiz ve kramponlarımızı takacağımız buzul zemine ulaşıyoruz. Üçer kişilik iki ip birliği oluşturup sırası ile (Samet-Enes-İsmail) ve (Ferhat-Cem-Erkan) 05:45’ te tekrar yükselmeye devam ediyoruz. Çok geçmeden buzul çatlaklarına ulaşıyoruz yer yer 1 metre genişliğinde olan çatlaklardan atlayarak ilerliyoruz. Bulunduğumuz konumdan ilerlerken taşlı zeminden fazla uzaklaşmıyor ve dönüş için kilit noktalar belirliyoruz. Çatlaklar inceldiği ve bittiği noktada liderin ip birliği ile aramız açılmaya başlıyor. Cem baş ağrısının arttığını söylüyor. Öndeki ekip 4500 düzlüğüne vardığında göz temasını kaybediyoruz ve izleri takip ederek ilerliyoruz. Cem oldukça yavaşlıyor ve 4500 düzlüğünde bivak atabileceğini durumu oraya vardığımızda tekrar değerlendireceğini söylüyor. Düzlüğe geldiğimizde lider ip birliğinin bizi ilerde beklediğini görüyoruz ve yanlarına ilerliyoruz. Saatim 07:00’ı gösteriyor. Cem lidere durumu tekrar değerlendireceğini bivak kararı için erken olabileceğini söylüyor ve ilk ekip yanımızdan ayrılıyor. Biraz soluklanıp biz de ilerliyoruz ancak Cem arada sendeliyor ve telsiz ile anons geçiyoruz. Enes tulum ve matı o anki konumlarında bırakacağını bildiriyor. 5-10 dakika sonra tulum ve matın yanına varıyoruz ve bendeki bivak torbasını çıkarıp Cem’e veriyorum. Cem de o ara ip birliğinden çıkıyor. Daha sonra üzerine çok düşünmeyip boş ip uzunluğu fazla olabilir diyerek ara ipin bir kısmını üzerime alıyorum ve toplamda 10 dakika kaybediyoruz. Cem ile konuşup bilinci ve sağlık durumu hakkında bilgi aldıktan sonra durumu lidere bildiriyoruz ve devam ettiğimizi söyledikten sonra telsizi Cem’ e bırakıp devam ediyoruz saat 07:45.  Bu noktadan sonra telsizimiz ve haliyle öndeki ekiple iletişimimiz olmadan yükseliyoruz. Öndeki ekip ile göz temasını kaybediyoruz ve saat 10:02 de varacağımız boyuna kadar tekrar göz teması kuramıyoruz. Rota üzerinde bizim haricimizde üç önde iki arkada olmak üzere beş ekip var. Doğudan hava kapatıyor gibi olsa da daha sonra açıyor batıda kütle görünüyor. Ancak boyuna vardığımızda zirveye sis çöküyor. Öncesinde ise rotada görüş mesafesi yer yer 2-3 metreye düşüyor. Boyunda hava açık ve üç ekip mola veriyor. Erkan ile beş dakika soluklanıp gücümüzü topladıktan sonra dik yamaçtan yükselmeye başlıyoruz. 10:30’da öndeki ekip ile karşılaşıyoruz ve zirveden döndüklerini öğreniyoruz. (zirve ekibi 10:10’da zirve yapıyor.) Samet Yazıcı kar çiselediğini ve izlerin kapanabileceğini belirtip dönmemiz gerektiğini söylüyor. Önde üç ekibin daha yükselişini izleyerek arkalarına takılıp inişe geçiyoruz. Boyundan sonra ekibe yetişemiyoruz ve siste tekrar göz temasını kaybediyoruz.

11:35 Cem’ yanına varıyoruz. Bu arada hava sıcaklığı hissedilir derecede artıyor ve sisin içinde piştiğimizi hissediyoruz. Burada 10 dakika mola verdik. 12:00 civarı tekrar yarıklara ulaşıyoruz bir kaçından karşıya geçtikten sonra çatlakların aşırı genişlemesiyle yanlış ilerlediğimizi düşünüp duruyoruz. Bu noktada lider geri dönüp diğer yoldan devam edebileceğimizi bunu daha garanti bir yol olduğunu ya da bulabildiğimiz ince çatlaklardan atlayarak inebileceğimizi söylüyor ve biraz ilerleyip ince aralıklar arıyoruz. Çünkü sola girip alçaldığımız noktadan epey uzaktayız. Yağışın da etkisiyle izler kapanıyor ve bitkin bir halde kütlelerin arasında kalıyoruz. Biraz daha solda kayalık alanda çatlak gözükmüyor ancak ana kütleden kopan büyük kaya parçaları çok riskli. Samet Yazıcı ana kamptaki Emrah Şener anons geçiyor ancak dönüş alamıyor. 12:50 gibi geniş çatlaklardan geçmeye başlıyoruz. 13:40 ip birliğine girdiğimiz noktadayız ve ip birliğinden çıkıp 13:50’de inişe devam ediyoruz. Yer yer aramızdaki fark açılıyor ve 15:45’te Erkan, İsmail, Enes ile birlikte ana kampa ulaşıyoruz, 15 dakika sonra Cem Şişman ve Samet Yazıcı geliyor.

18.08.2017 Cuma

Hava yağmurlu olduğu için çadırlarda bekliyoruz. Rüzgar hızını arttırıyor. Daha sonra hava açıp kapatmaya başlıyor ve kampı toplayıp 12:32‘te Meteo’dan ayrılıyoruz.

14:15’ te 2800 m kampında Türkiye Dağcılık Federasyonunun kampı ile karşılaşıyoruz ve Sn. hocamız Sercan Erol ile sohbete koyuluyoruz. 15:30’ da oradan ayrılıp inişe devam ediyoruz ve 17:10’da kiliseye ulaşıyoruz ve burada mola veriyoruz. 20 dakika aradan sonra tekrar yola koyulup patikadan 18:10’da köye varıyoruz.

18:40 sularında Kazbegi’de Restaurant ‘’KHEVİ’’ de yemek yedikten sonra faaliyet toplantısını yapıyoruz. 21:20 gibi az aşağıdaki cafe-camping ‘’QIRIKA’’ da kamp atıyoruz. Akşam saatlerinde bizimkiler elinde meyveler ile geliyor. Merkezdeki aslanlı havunun sağından 200m ileride sağda Azerbaycanlı bir manav var. Taze ve ucuza alışveriş yapabilirsiniz.

19.08.2017 Cumartesi

07:00 kamp alanından ayrılıp taksi ile Didübe’ye geçtik. Oradan da metro ile İshani’ye geçip yürüyerek otogara gittik. Otogarda biletlerimizi aldıktan sonra çantalarımızı emanet bırakıp şehir turuna çıktık….

Önemli Not

16 Ağustos 2017

Saat 9.30 gibi kampta Türkçe sesler duyuldu.Emrah onlara bakmak için dışarı çıkmış ve ardından çadırımıza gelmişti.

Farklı saatlerde dönüş yapan bursa ekibinden geride Nazif Makasın da dahil olduğu beş kişilik ekipten diğer dördünün dönmesi ve Nazif Makasın dönmemesi üzerine kampta olan diğer ekip arkadaşlarının telaşlandıklarını, onu aramak için yola çıktıklarını söyledi ve yardım için ekip oluşturmamız gerektiğini söyledi.

Saat 9.50 de Samet Yazıcı ve Cem Şişman arama ekibine katılmak üzere hazırlanıp zirve yoluna doğru yürüyüşe geçtiler.

Ekibimiz yola çıktıktan 15 dakika sonra Bursa ekibinin kazazedeyi bulduğu belirlendi. Bunun üzerine İsmail; Samet ve Cem’e geri dönmeleri için anons çekti.Ama arazi şartlarından dolayı ekiple iletişim 10.45 de sağlandı ve geri dönmeleri söylendi.Saat 10.50 de Cem ekibi gördüklerini ve onları bekleyip beraber döneceklerini söylediler.

Saat 11.30 da ekip kazazede ile beraber kamp alanına geldiler.

Arama kurtarmaya 2 kişilik Bursa ekibi, 2 kişilik Polonyalı Mountain Medical ekibi ve 2 kisi Ktüdaks ekibi katıldı.

The post Kazbek Dağı Zirve Tırmanışı – 13-20 Ağustos 2017 appeared first on KTÜDAKS.